Sahte fatura kullanmak - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/3601 Esas 2019/6725 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/3601
Karar No: 2019/6725
Karar Tarihi: 26.09.2019

Sahte fatura kullanmak - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/3601 Esas 2019/6725 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, 2006 yılında sahte fatura kullanmak suçundan mahkumiyet hükmü almıştır. Ancak, suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar geçen süre içinde dava zamanaşımı gerçekleşmiştir. Bu sebepten dolayı, hüküm BOZULMUŞ ve dava düşmüştür. Ancak, 2007 ve 2008 yıllarında sahte fatura kullanmak suçlarından kurulan mahkumiyet hükümleri hakkında yapılan temyiz talepleri reddedilmiştir. Kanunlar açısından ise, 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca aynı maddenin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan hak yoksunluğu kendi altsoyu dışındakiler yönünden de hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar uygulanması gerektiği belirtilerek, Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140-2015/85 sayılı iptal kararıyla birlikte infaz aşamasında yeniden değerlendirilmesi gerektiği ifade edilmiştir. Ayrıca, sanığa yüklenen suçların sübutu kabul edilmiş ve cezayı artırıcı sebebin nitelik ve derecesi, azaltıcı nedenin ise bulunmadığı takdir kılınmıştır.

11. Ceza Dairesi 2016/3601 E. , 2019/6725 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura kullanmak
HÜKÜM : Mahkumiyet

I-2007 ve 2008 takvim yıllarında sahte fatura kullanmak suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz taleplerinin incelenmesi;
5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca aynı maddenin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan hak yoksunluğunun, kendi altsoyu dışındakiler yönünden de hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi isabetsizliğinin, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140-2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte infaz aşamasında yeniden değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Toplanan deliller gerekçeli kararda incelenip, sanığa yüklenen suçların sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı artırıcı sebebin nitelik ve derecesi, azaltıcı nedenin ise bulunmadığı takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş ve incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz nedenlerinin reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
II-2006 takvim yılında sahte fatura kullanmak suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Sanığa yüklenen "2006 takvim yılında sahte fatura kullanmak" suçunun 213 sayılı VUK"nin 359/b-1 maddesindeki cezasının üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK"nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının, suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış ve sanık müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Kanun"un 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞMESİNE,
26.09.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.