12. Ceza Dairesi 2019/5157 E. , 2020/1924 K.
"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN;
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/4, 22/3, 62, 53/1, 58. maddeleri gereğince mahkumiyet
Temyiz Edenler : Sanık ve katılan vekili
Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü, 20:10 sıralarında, meskun mahal dışında, aydınlatması olmayan, bölünmüş, iki şeritli, çift yönlü, toplam 9 metre genişliğinde, kuru, asfalt yolda, 2,26 promil alkollü vaziyette, sanık sevk ve idaresindeki traktörü ile seyir halinde iken dört yönlü kontrolsüz dönel kavşağa geldiğinde solundan gelen araçlara ilk geçiş hakkı vermeyerek karşı istikamete direk geçmek istediği esnada aracının sol arka teker kısmına, seyrine göre sol taraftan kavşağa giren ... idaresindeki otomobilin ön kısımları 20 metre fren izi bırakarak çarpması sonucu ... ve aracında yolcu olarak bulunan üç kişinin basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralandığı olayda; sanığın asli kusurlu olarak dört kişinin yaralanmasına neden olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, toplanıp yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın bir nedene dayanmayan, katılan vekilinin, sanığa az ceza verildiğine yönelik temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının taksirli suçlarda uygulanma olanağı bulunmadığı gözetilmeden, taksirle yaralama suçundan hüküm kurulurken anılan madde ile sanık hakkında hak yoksunluğuna hükmedilmesi,
2-Sanığa ait dosya kapsamında mevcut adli sicil kaydı incelendiğinde, tekerrüre esas alınan sabıkasının kasıtlı suça ilişkin olduğu, TCK"nın 58/4. maddesi uyarınca kasıtlı suça ilişkin mahkumiyetin, taksirli suç açısından tekerrüre esas alınamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hüküm fıkrasındaki hak yoksunluklarının ve tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ilişkin 5. ve 7. fıkralarının hükümden çıkarılması suretiyle sair yönleri usul ve Kanuna uygun olan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 24.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
