Hizmet nedeni ile güveni kötüye kullanma suçundan sanık ...’nın, 5237 Sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 155/2, 62/1 ve 52/2. maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis ve 2.000,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına dair ... 27. Asliye Ceza Mahkemesinin 03/05/2018 tarihli ve 2016/538 esas, 2018/305 sayılı kararı aleyhine yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 18/02/2020 gün ve 94660652-105-34-19816-2019 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası YargıtayCumhuriyet Başsavcılığının 25.02.2020 gün ve 2020/25623 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Benzer bir olaya ilişkin Yargıtay 15. Ceza Dairesi"nin 01/02/2018 tarihli ve 2015/2761 esas, 2018/818 karar sayılı ilâmındaki "...Müştekinin oto kiralama işi ile uğraştığı ve 10/11/2012 tarihinde 10 günlüğüne Peugeout 206 marka, 06 DS 4314 plakalı aracını günlüğü 50 TL"den sanığa kiraya verdiği ve aracı teslim ettiği ancak kira süresi bitmesine rağmen sanığın aracı müştekiye teslim etmeyerek hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediği iddia ve kabul olunan somut olayda; Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçu, meslek, sanat, ticaret veya hizmet ilişkisinin ya da hangi nedenden doğmuş olursa olsun, başkalarının mallarını idare etmek yetkisinin gereği olarak tevdi ve teslim edilmiş eşya hakkında işlenebilen bir suç olduğundan, sanığın müştekiye ait araç kiralama şirketinden kiraladığı aracı kira süresi bitimine rağmen iade etmemesi şeklinde gerçekleşen eyleminde, suça konu aracın sanığın ifa ettiği bir hizmet veya meslek dolayısıyla kendisine tevdi ve teslim edilmemiş olması sebebiyle, eylemin TCK"nın 155/1. maddesinde düzenlenen güveni kötüye kullanma suçunu oluşturduğu gözetilmeden, suç vasfında yanılgıya düşülerek yazılı şekilde hüküm kurulması, Bozmayı gerektirmiş, ..." şeklindeki gerekçe nazara alındığında, dosya kapsamına göre, oto kiralama işi ile uğraşan müştekinin sanığa 04/09/2016 tarihinde yapılan sözleşme ile 09/09/2019 tarihine kadar kiraya verdiği, ancak sürenin sonunda kiralamaya konu aracın teslim edilmediği olayda, katılandan araç kiralayan sanığın eyleminin Türk Ceza Kanunu"nun 155/1. maddesi kapsamında güveni kötüye kullanma suçunu oluşturduğu gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmemiştir.
5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Sanığın katılana ait araç kiralama şirketinden kendisi adına araç kiraladığı halde zamanında iade etmediği iddia ve kabul edilen olayda ; katılan ve sanık arasında herhangi bir ticari ilişki yada hizmet ilişkisi bulunmadığından , katılandan araç kiralayan sanığın eyleminin Türk Ceza Kanunu"nun 155/1. maddesi kapsamında güveni kötüye kullanma suçunu oluşturduğu gözetilmeden, suç vasfında yanılgıya düşülmek suretiyle hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan hüküm kurulması nedeniyle kanun yararına bozmaya atfen düzenlenen ihbarnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden, ... 27. Asliye Ceza Mahkemesinin 03/05/2018 tarihli ve 2016/538 esas, 2018/305 sayılı kararıyla verilen hükmün 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 309. maddesi gereğince BOZULMASINA, bozma nedenine göre, ceza miktarında değişiklik söz konusu olacağı dikkate alınarak, verilecek cezada kişiselleştirilme hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılması gerektiğinden CMK’nın 309. maddesinin (b) bendi uyarınca müteakip işlemlerin mahallinde mahkemesince yerine getirilmesine, 29/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.