Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava, davacının davalılara ait ... işyerinde 24.03.1985-20.11.1990 tarihleri arasında çalıştığının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtildiği şekilde davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
01.10.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5510 sayılı Yasanın, sigortalılık sürelerinin tabi oldukları Kanun hükümlerine göre değerlendirileceğine dair geçici 7/1. maddesi hükmü ile ve genel olarak Kanunların geriye yürümemesi (geçmişe etkili olmaması) kuralı karşısında davanın yasal dayanağının 506 sayılı Kanunun, 79. maddesi olduğu kabul edilmelidir.
506 sayılı Yasanın 4. maddesi ile “işveren, ...sigortalıları çalıştıran ... kişiler...” olarak tanımlanmış olup, hizmet tespitine yönelik davalarda, çalışma ilişkisinin nitelik ve süresinin belirlenmesinde, bu yöndeki işyeri bilgi ve belgelerine ulaşılmada, kısacası, davanın sübutu ve verilen kararın infazı açısından, kim olduğunun bilinmesinde yasal zorunluluk vardır.
Somut olayda, dava dilekçesinde davaya konu edilen ve kısmen mahkemenin kabulüne konu olan 01.9.1985-20.11.1990 dönemi çalışmalarının, davalılardan ... yurtdışındaki işyerinde geçtiğinin belirtilmesi, dosya kapsamından da çalışmanın ... nezdinde değil, .... işverenliğinde geçtiğinin anlaşılmasına karşın;
Hüküm fıkrasında, hem "davacının ... sicilli ... işyerinde 01.09.1985-20.11.1990 tarihler arasında sürekli çalıştığının tespitine" karar verilmesi, ama aynı zamanda vekalet ücreti dahil yargılama giderlerinden ve harçtan tüm davalıların sorumlu tutulması, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 297/2. maddesinde yer alan, “hükmün sonuç kısmında, gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, sıra numarası altında, açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gereklidir.” kuralına aykırı, infazda tereddüt yaratacak şekilde, usul ve yasaya aykırı olup, bozma sebebidir.
O halde, davalılar vekillerinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde ... Başkanlığı haricindeki davalılara iadesine, 21.02.2012 günü oybirliği ile karar verildi.