Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2017/6208 Esas 2019/5815 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/6208
Karar No: 2019/5815
Karar Tarihi: 26.03.2019

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2017/6208 Esas 2019/5815 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, şikayetçiye ait bir iş yerine geceleyin giren ve hırsızlık yapan sanıkların, 5237 sayılı TCK'nın 142/1-b, 143. maddelerine uyan hırsızlık suçunun yanı sıra, aynı Kanun'un 116/2-4, 119/1-c ve 151/1. maddelerine uyan iş yeri dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarını da işlediği sonucuna varmıştır. Mahkeme, hükümlülerin eylemlerine uyan kanun maddelerinin ayrı ayrı uygulanarak cezalarının belirlenmesi, sonuç cezaların birbirleriyle karşılaştırılarak lehe yasanın belirlenmesi gerektiğini belirtmiştir. Ancak mahkeme bu hususu gözardı ederek sadece hırsızlık suçu için ceza tayin etmiş ve diğer suçlara ilişkin uzlaşma hükümleri dahil değerlendirme yapmamıştır. Bu nedenle, hükümlülerin temyiz itirazları kabul edilmiş ve hükümler BOZULMUŞTUR. Kanun maddeleri ise şöyledir: 5237 sayılı TCK'nın 7/2, 142/1-b, 143, 116/2-4, 119/1-c, 151/1; 5252 sayılı Kanun'un 9/3.

2. Ceza Dairesi 2017/6208 E. , 2019/5815 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLÜLER : ..., ...
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK’nın 7/2 ve 5252 sayılı Kanun’un 9/3. maddesi uyarınca sanık yararına olan hükmün önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümlerinin olaya uygulanarak ortaya çıkacak sonuçların birbiriyle karşılaştırılması suretiyle bulunacağı gözetilip, anılan Kanun’un 141 ve 142. maddelerinde tanımlanan hırsızlık suçu ile 765 sayılı TCK"nın 492 ve 493. maddelerinde yer alan suçların ögelerinin farklı olduğu nazara alınıp; somut olayda sanıkların şikayetçiye ait iş yerine camını kırarak geceleyin girmek suretiyle işledikleri hırsızlık yapması şeklinde gerçekleşen eylemlerinin, 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b, 143. maddelerine uyan hırsızlık suçunun yanı sıra, aynı Kanun’un 116/2-4, 119/1-c ve 151/1. maddelerine uyan iş yeri dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarını da oluşturduğu; bu suçlardan iş yeri dokunulmazlığını bozma suçunda eylemi birden fazla kişi birlikte gerçekleştirdiklerinden hükümlülerin 5237 sayılı TCK"nın 116/2-4, 119/1-c maddeleri kapsamında kalan eylemlerinde; gece vakti iş yeri dokunulmazlığını bozma suçuna ilişkin uzlaşma hükümlerinin uygulanamayacağı ancak mala zarar verme suçunun suç tarihi itibariyle 5271 sayılı CMK’nın "Uzlaşma" başlıklı 253. maddesi uyarınca uzlaşmaya tabi suçlardan olması nedeniyle öncelikle duruşma açılarak “uzlaşma” hükümlerinin uygulanması; sonucuna göre de, hükümlülerin eylemlerine uyan 765 sayılı TCK"nın 492/1, 522, 81/2. maddeleri ile 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b, 143 ve 116/2-4, 119/1-c, 151/1 maddeleri uyarınca ayrı ayrı uygulamalar yapılıp, cezalar belirlenerek, sonuç cezaların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle lehe yasanın belirlenmesi gerektiği gözetilmeden, hükümlüler hakkında mala zarar verme suçunda uzlaşma hükümleri değerlendirilmeden, iş yeri dokunulmazlığını bozma suçunda ise herhangi bir değerlendirme yapılmadan ve suç tarihinde yürürlükte bulunmayan, hükümlüler aleyhine olan 5237 sayılı TCK"nın 142/2-h maddesi ile karşılaştırma yapılarak yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, hükümlülerin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 26.03.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.