İş Mahkemesi
Dava Türü : Alacak

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1- Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı; davalı işyerinde 11.09.1995 - 05.01.2009 tarihleri arasında çalıştığını, iş akdinin kendisi tarafından bazı işçilik alacaklarının ödenmediği gerekçesi ile feshedildiğini, çalıştığı sürede yıllık izinlerinin kullandırılmadığını iddia ederek yıllık izin ücreti alacağının tahsilini talep etmiştir.
Davalı, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Taraflar arasında uyuşmazlık, davacı işçinin ödenmeyen yıllık izin ücreti alacağının bulunup bulunmadığı noktasında toplanmaktadır.
4857 sayılı İş Kanununun 59uncu maddesinde, iş sözleşmesinin herhangi bir nedenle sona ermesi halinde, işçiye kullandırılmayan yıllık izin sürelerine ait ücretlerin son ücret üzerinden ödeneceği hükme bağlanmıştır. Yıllık izin hakkının ücrete dönüşmesi için iş sözleşmesinin feshi şarttır. Bu noktada, sözleşmenin sona erme şeklinin ve haklı nedene dayanıp dayanmadığının önemi bulunmamaktadır.
Yıllık izinlerin kullandırıldığı noktasında ispat yükü işverene aittir. İşveren yıllık izinlerin kullandırıldığını imzalı izin defteri veya eşdeğer bir belge ile kanıtlamalıdır. Bu konuda ispat yükü üzerinde olan işveren, işçiye yemin teklif edebilir.
Aktin feshi halinde kullanılmayan yıllık izin sürelerine ait ücret, işçinin kendisine veya hak sahiplerine ödenir. Böylece, iş sözleşmesinin feshinde kullanılmayan yıllık ücretli izin hakkı izin alacağına dönüşür. Bu nedenle zamanaşımı da iş sözleşmesinin feshinden itibaren işlemeye başlar.
Somut olayda davalı, davacının kullandığı yıllık izinlere ilişkin bazı belgeler sunmuş olup, davacının yıllık izin alacağı hesaplanırken bu belgelerden 06.04.2004 ve 22.05.2007 tarihli izin belgelerinde kullanılacak yıllık izinlerin süresi belirtilmediğinden ve ne zaman kullandırıldıkları anlaşılamadığından bahisle bilirkişi tarafından dikkate alınmamıştır. Uyuşmazlık konusu belgeler incelendiğinde her ne kadar hangi süre ile izin talep edildiği ve hangi dönemde kullandırılacağı belge içeriğinden anlaşılamasa da, el yazılı olarak hazırlandıkları, davacının imzasını taşıdıkları ve talebin uygun bulunduğuna dair işveren imzası da bulunduğu anlaşılmaktadır. Yapılacak iş, davacı asil söz konusu belgelere yönelik olarak isticvap edilmeli ve belgelerin ait olduğu döneme ilişkin bordrolar da getirtilerek davacının bu dönemlerde yıllık izin kullanıp kullanmadığı araştırılmalı ve çıkacak sonuca göre karar verilmelidir. Mahkemece bu hususlar araştırılmaksızın eksik inceleme ile karar verilmiş olması hatalı olup bozma nedenidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 25.03.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.