Silahla tehdit - tehdit - hakaret - kasten yaralama - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/53 Esas 2020/4343 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/53
Karar No: 2020/4343
Karar Tarihi: 27.02.2020

Silahla tehdit - tehdit - hakaret - kasten yaralama - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/53 Esas 2020/4343 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda sanık, silahla tehdit, tehdit, hakaret ve kasten yaralama suçlarından beraat etti. Ancak sanık hakkında kasten yaralama suçundan dava açıldığı halde hüküm kurulmamıştı. Mahkeme, zamanaşımı içerisinde sanık hakkında kasten yaralama suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına itiraz yolu açık olduğunu belirtti. Temyiz isteği reddedildi ve hükmün esasına geçildi. Sanık hakkında verilen beraat kararları ile ceza verilmemesine yönelik kararlar onaylandı. Ancak sanık hakkında kasten yaralama suçundan ceza verilmesine yer olmadığına karar verilirken, eylemin meşru savunma kapsamında kaldığı kabul edilmediği için karar bozuldu. Yeniden yargılama yapılmaksızın kararın düzeltilebilmesine karar verildi ve hüküm fıkrasında yer alan \"ceza verilmesine yer olmadığı\" ifadesi \"beraatine\" şeklinde düzeltildi. Kanun maddeleri ise şöyle: TCK 86/2-3-e, 35; CMK 223/2 (d); 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi.

4. Ceza Dairesi 2020/53 E. , 2020/4343 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Silahla tehdit, tehdit, hakaret, kasten yaralama
HÜKÜMLER : Beraat, ceza verilmesine yer olmadığı, hükmün açıklanmasının geri bırakılması

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, sanık ... hakkında katılan ..."e yönelik TCK" nın 86/2-3-e,35 maddeleri uyarınca silahla kasten yaralamaya teşebbüs suçundan dava açıldığı halde hüküm kurulmamış ise de; zamanaşımı içerisinde mahallinde hüküm kurulabileceği kabul edilerek ve sanık ... hakkında da katılan ..."a yönelik kasten yaralama suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına karşı yalnızca itiraz yolu açık olup, itiraz merciince başvurunun değerlendirilip kararın kesinleştiği anlaşıldığından bu husus inceleme dışı bırakılarak dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1-Sanık ... hakkında katılan ..."a yönelik silahla tehdit, katılan ..."a yönelik hakaret ve katılan ..."a yönelik tehdit ve hakaret suçlarından verilen beraat kararları ile sanıklar ... ve ... hakkında hakaret suçlundan verilen ceza verilmesine yer olmadığı kararlarına yönelik temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Eylemlere, yükletilen suçlara ve ceza verilmesine yer olmadığı kararlarına yönelik, katılanlar ... ve ... ile katılan sanık ... müdafiinin temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
2-Sanık ... hakkında katılan ..."e yönelik kasten yaralama suçundan verilen ceza verilmesine yer olmadığı kararına yönelik temyiz talebine gelince;
Başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
CMK"nın 223/2 (d) maddesi uyarınca sanığın eyleminin meşru savunma kapsamında kaldığının kabul edilmesi karşısında, beraat kararı verilmesi gerektiği gözetilmeden, ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi,
Kanuna aykırı ve sanık ... müdafiinin temyiz iddiaları yerinde görüldüğünden hükmün bu nedenle BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca bu aykırılık, yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bulunduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası, hüküm fıkrasında yer alan "ceza verilmesine yer olmadığı" ibaresinin çıkarılarak yerine "beraatine" ibaresinin eklenmesi biçiminde DÜZELTİLMESİNE ve başkaca yönleri Kanuna uygun bulunan hükmün bu bağlamda ONANMASINA, 27/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.