MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 39. Hukuk Dairesi

Taraflar arasındaki 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 17. maddesine dayanan tescil davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın reddine ilişkin ilk derece mahkemesinin kararına karşı davacı idare vekilinin istinaf başvurusu üzerine İstanbul Bölge Adliye Mahkemesinin 39. Hukuk Dairesince istinaf isteminin kabulü ile HMK"nun 353/1-b-2 maddesi uyarınca ilk derece mahkemesi kararı düzeltilmek suretiyle esas hakkında yeniden karar verilmesine dair yukarıda gün ve sayıları yazılı kararının Yargıtay"ca incelenmesi, davacı idare vekilince verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
- K A R A R -
Dava, 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 17. maddesine dayanan tescil istemine ilişkindir.
İlk derece mahkemesince davanın reddine dair verilen karara karşı davacı idare vekili tarafından yapılan istinaf başvurusunun İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesince HMK"nun 353/1-b-2 maddesi uyarınca kabul edilerek davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm, davacı idare vekilince temyiz edilmiştir.
Dosyada bulunan kanıt ve belgelere, kararın dayandığı gerekçelere göre dava konusu taşınmazın 28.08.1991 tarih ve 8514 sayılı kamu yararı kararı ile kamulaştırılmasına karar verildiği, bedelin bloke edildiği, Kartal 2. Asliye Hukuk Mahkemesinin 1992/218 Esas, 1992/715 K sayılı ilamı ile açılan tezyidi bedel davasının kabul edildiği, kararın Yargıtay denetiminden geçerek kesinleştiği anlaşılmış olup, ilk derece mahkemesinden verilen davanın reddine ilişkin karara karşı yapılan istinaf başvurusunun 6100 sayılı HMK"nın 353/1-b-2 maddesi uyarınca kabul edilerek davanın kabulüne karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir. Ancak,
Karar harcı ile vekalet ücretinin davalıdan maktu olarak alınması gerektiğinin düşünülmemesi,
Doğru değil ise de; bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden;
a) İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 39. Hukuk dairesinin 2020/347 Esas ve 2020/1217 K sayılı ilamının 2. bendinin hükümden çıkartılmasına, yerine (Alınması gereken harç peşin alındığından harç alınmasına yer olmadığına) cümlesinin yazılmasına,
b) İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 39. Hukuk dairesinin 2020/347 Esas ve 2020/1217 K sayılı ilamının 4. bendinde geçen (840.203,69 TL nispi) ibaresinin hükümden çıkartılmasına yerine (3400 TL maktu) ibaresinin yazılmasına,
Hükmün böylece DÜZELTİLEREK ONANMASINA, davacı idareden peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde iadesine ve temyize başvurma harcının Hazineye irad kaydedilmesine, 30/09/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.