Yağma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2015/8454 Esas 2017/3460 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/8454
Karar No: 2017/3460
Karar Tarihi: 18.10.2017

Yağma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2015/8454 Esas 2017/3460 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, yağma suçundan dolayı mahkumiyet cezası verdi. İnfaz aşamasında, tekerrür nedeniyle koşullu salıverme süresine eklenecek miktarın, tekerrüre esas alınan cezanın en ağırından fazla olamayacağı belirtilerek, birden fazla ceza içeren ilamın tekerrüre esas olarak gösterilmesi durumunun infazda tereddüde yol açacağına vurgu yapıldı. Bu nedenle hükümler bozuldu ve ceza maddesi detaylı bir şekilde açıklandı. Kanun maddesi TCK\"nın 58/6-7 fıkrasındaki “2010/364-828 sayılı kararı” ibaresinden sonra gelmek üzere “hırsızlık suçundan 1 yıl hapis cezası ile mahkumiyetine” şeklinde düzenlendi. Kanun maddesi TCK'ın 53. maddesindeki hak yoksunluklarına ilişkin 24.11.2015 günlü Resmi Gazete\"de yayımlanan 08/10/2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da kararda belirtilen kanun maddesi kapsamında yer aldı.

6. Ceza Dairesi 2015/8454 E. , 2017/3460 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:

Suç tarihi “10.08.2014” olduğu halde, gerekçeli karar alt başlığında “11.08.2014” olarak gösterilmesi, yerinde düzeltilmesi olanaklı yazım hatası olarak kabul edilmiştir.

TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarına ilişkin 24.11.2015 günlü Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülerek yapılan incelemede;

Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.

Ancak;

5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı hakkındaki yasanın 108/2. maddesi uyarınca tekerrür nedeniyle koşullu salıverme süresine eklenecek miktarın, tekerrüre esas alınan cezanın en ağırından fazla olamayacağının anlaşılması karşısında; sanık ... hakkında, tekerrüre esas alınan Mersin 4.Asliye Ceza Mahkemesinin 2010/364-828 sayılı ilamındaki cezalardan hangisinin tekerrüre esas alınacağının kararlarda açıkça gösterilmesi gerektiği gözetilmeden, infazda tereddüde yol açacak biçimde birden fazla ceza içeren ilamın tekerrüre esas olarak gösterilmesi,

Bozmayı gerektirmiş, sanık ... savunmanının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hükümdeki TCK"nın 58/6-7 maddesinin uygulanmasına dair fıkrasındaki “2010/364-828 sayılı kararı” ibaresinden sonra gelmek üzere “hırsızlık suçundan 1 yıl hapis cezası ile mahkumiyetine” cümlesi yazılarak, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18.10.2017 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.