Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2017/2188 Esas 2018/2408 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/2188
Karar No: 2018/2408
Karar Tarihi: 03.04.2018

Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2017/2188 Esas 2018/2408 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, çocuğun basit cinsel istismarı suçundan mahkum edilmiştir. İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmiş ve yapılan incelemeler sonucunda sanık hakkında cezanın değişmeyeceği anlaşılmıştır. Ancak Anayasa Mahkemesinin verdiği kısmi iptal kararı nedeniyle hüküm bozulmuş ve yeniden değerlendirilmiştir. Sonuç olarak, sanık hakkında TCK'nın 103/1, 103/3, 43/1, 62/1. maddelerine göre belirlenecek sonuç cezanın uygulanması kararlaştırılmıştır. Kanun maddeleri aşağıdaki gibidir:
- 5237 sayılı TCK'nın 7/2. madde-fıkrası
- TCK’nın 103/1, 103/3, 43/1, 62/1. maddeleri
- 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK\"nın 318. ve 321. maddeleri
- Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı

14. Ceza Dairesi 2017/2188 E. , 2018/2408 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle, 28.06.2014 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanun ile 02.12.2016 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunla getirilen düzenlemeler de gözetilerek dosya incelendi.
Sanık müdafiin kanuni süresinden sonra yaptığı duruşmalı inceleme talebinin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 318. maddesi uyarınca reddiyle, incelemenin duruşmasız yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Hükümden sonra yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun ile 6763 sayılı Kanunla getirilen düzenlemeler nazara alınarak 5237 sayılı TCK"nın 7/2. madde-fıkrasına göre lehe kanun değerlendirmesi yapıldığında sanık hakkında TCK’nın 103/1, 103/3, 43/1, 62/1. maddelerine göre belirlenecek sonuç cezanın değişmeyeceği anlaşıldığından, bu husus bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Hükümden sonra 24.11.2015 günlü, 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı verildiğinden, anılan husus nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu hususun yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetki uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümde yer alan TCK"nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümün çıkartılarak yerine “Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı da nazara alınmak kaydıyla sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin birinci, ikinci ve üçüncü fıkralarının uygulanmasına” ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 03.04.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.