Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2013/8712 Esas 2013/9704 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, fazla çalışma ve yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, davacının 16.05.2005 tarihinden itibaren davalı şirket bünyesinde çalışırken 21.05.2008 günü şirket yetkililerinin müvekkilinin özel dolabında onbir adet cep telefonu bulduklarını, bu telefonlarının altı tanesinin sisteme kayıtlı diğer beş tanesinin hurda olmasına rağmen 4857 sayılı İş Kanunu"nun 25/II-e. maddesi gerekçe gösterilerek iş sözleşmesinin feshedildiğini yaptığı fazla çalışma karşılıkları ödenmediği gibi izinlerinin de kullandırılmadığını belirterek ödenmeyen kanuni işçi alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, şirket yetkilileri tarafından davacının çekmece ve masasında sisteme kayıtlı olmayan oniki adet cihaz tespit edildiğini, davacının bu cihazların yakınlarına ve şirket personeline ait olduğunu iddia etmesine rağmen sisteme kayıtlı olmayan cihazları bulundurmanın şirket prensipleriyle bağdaşmadığını ve davacının bu eylemi ile işverenin güvenini kötüye kullandığını doğruluk ile bağlılığa uymayan hareketinin fesih sebebi olduğunu 27.05.2008 tarihli ibranamede izin ücretini aldığını beyan ettiğini fazla çalışmanın mevcut olmadığını belirterek açılan davanın reddini istemiştir.
Mahkemece davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine karar verilmiştir.
Mahkeme kararı davacı vekili ve davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacı ve davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
Somut olayda; mahkemece 08.09.2009 tarihine davanın kabulüne dair karar verildiği, davalı vekilinin temyizi üzerine Yargıtay 9. Hukuk Dairesinin 12.03.2012 tarihli ve 2009/45857 esas, 2012/8131 karar sayılı ilamı ile bozulduğu, mahkemenin bozmaya uyarak yeniden yargılama yaptığı ve hüküm kurduğu anlaşılmaktadır. Ancak uyulan bozma kararında davacının fazla mesai alacağının haftalık 10 saat üzerinden hesaplanmasına değinilmiş, mahkemece alınan 12.11.2012 tarihli bilirkişi ek raporunda haftalık on saat üzerinden davacının fazla mesai alacağının brüt 4.307,85 TL olduğu hesaplanıp belirtilmesine rağmen, mahkemece bozma kararı öncesi alınan 13.05.2009 tarihli bilirkişi raporu ile haftalık onsekiz saat üzerinden hesaplanan brüt 7.754,04 TL fazla mesai ücretine mahkemece hükmedilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Bu sebeplerle mahkeme kararının BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 06.05.2013 tarihinde oybirliği ile karar verildi.