Eşini öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2018/859 Esas 2018/1682 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/859
Karar No: 2018/1682
Karar Tarihi: 10.04.2018

Eşini öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2018/859 Esas 2018/1682 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi'nin kararı, bir adamın eşini öldürmeye teşebbüs ettiği suçtan 15 yıl hapis cezasına çarptırılması yönünde. Kararda, sanığın savunmasının reddedildiği, suçun niteliğinin tayin edildiği ve cezada azaltıcı bir sebebin bulunmadığı belirtiliyor. Ancak, sanık ile evli olan katılanın sadakat yükümlülüğüne aykırı hareket ederek sanıkta haksız tahrik oluşturduğu belirtilerek asgari oranda ceza indirimi yapılması gerektiği, ancak yanılgılı bir değerlendirme sonucu bu indirimin yapılmadığı ifade ediliyor. Ayrıca, Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesinin bazı bölümlerini iptal ettiğine dikkat çekilerek, bu iptallerin göz önünde bulundurulması gerektiği belirtiliyor.
Detaylı kanun maddeleri:
- TCK'nun 82/1-d, 35 ve 53. maddeleri
- TCK'nun 29. maddesi (asgari oranda ceza indirimi yapılması için)

1. Ceza Dairesi 2018/859 E. , 2018/1682 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Eşini öldürmeye teşebbüs
HÜKÜM : TCK"nun 82/1-d, 35, 53. maddeleri uyarınca 15 yıl hapis cezası.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ...’nın, mağdur ...’i kasten öldürmeye teşebbüs suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, cezayı azaltıcı bir sebep bulunmadığı takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin eksik incelemeye, suçun niteliğine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle,
Oluşa ve dosya kapsamına göre, sanık ile evli olan katılanın önceki eşinin yanına giderek birlikte yaşamaya devam etmesi nedeniyle sadakat yükümlülüğüne aykırı davranmasının sanık lehine haksız tahrik oluşturduğunun anlaşılması karşısında, TCK"nun 29. maddesi uyarınca asgari oranda indirim yapılması yerine yanılgılı değerlendirme sonucu bu maddenin uygulanmasına yer olmadığına hükmedilmesi,
24.11.2015 tarihli Resmi Gazetede yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin iptal edilen bölümlerinin nazara alınması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden, re"sen de temyize tabi olan hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi BOZULMASINA, 10/04/2018 gününde oybirliği ile karar verildi.