Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2016/21748 Esas 2017/1634 Karar Sayılı İlamı

... vekili avukat ... ile Akbank A.Ş. vekili avukat ... aralarındaki dava hakkında ... Tüketici Mahkemesinden verilen 24/05/2016 gün ve 2015/1316-2016/657 sayılı hükmün davacı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.

KARAR

Davacı, davalı bankadan yedi ayrı tüketici kresi kullandığını, kredi kullanımı sırasında kendisinden dosya masrafı adı altında çeşitli masraflar alındığını, fazlaya dair haklarını saklı tutarak 3.301,00 TL.nin kesinti tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile iadesi yönünde karar verilmesini istemiş, ıslah ile talebini 4.208,18 TL"ye yükseltmiştir
Davalı, usulüne uygun tebliğe rağmen cevap vermemiştir..
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile 3.301,00 TL nin dava tarihinden, 300.18 TL"nin ıslah tarihinden itibaren işleyecek avans faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş; hüküm, davacı tarafça temyiz edilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2016 tarihinden itibaren 2.190,00 TL.ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davacı tarafından temyiz edilen alacak red edilen 607 TL"ye ilişkin olup, karar tarihi (24.05.2016) itibariyle 2.190,00 TL’yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince tarafların temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin davacın tarafın temyiz dilekçesin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle davacının temyiz dilekçesinin REDDİNE, HUMK’nun 440/III-2 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 09/02/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.