Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/23883 Esas 2019/16540 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, müvekkilinin davalıya ait Özel ... ... Hastanesinde 03.02.2011- 06.08.2013 tarihleri arasında hasta kabul görevlisi olarak çalıştığını, ücretlerinin ödenmemesi üzerine iş sözleşmesini haklı nedenle feshettiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı ile fazla çalışma, yıllık ücretli izin, genel tatil ve aylık ücret alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 26. maddesi “Hâkim, tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır; ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez. Duruma göre, talep sonucundan daha azına karar verebilir.” hükmü uyarınca taleple bağlılık kuralına aykırı olarak talepten fazlasına karar verilmesi usule aykırıdır.
Somut uyuşmazlıkta davacı işçi, çalışma süresi içinde 13 günlük iznini kullandığını beyan ederek yıllık izin ücreti alacağı talep etmiştir. Bilirkişi raporunda davacının davalı işyerinde 19.02.2011-05.08.2013 tarihleri arasında çalıştığı, 28 gün izin hakkı bulunduğu, bu hususta belge sunulmadığı belirtilerek 28 gün karşılığı izin ücretine hak kazandığı sonucuna varılmış olup, mahkemece bilirkişi raporu doğrultusunda yıllık izin ücreti alacağı hüküm altına alınmıştır. Ne var ki, davacının 13 gün yıllık izin kullandığına dair beyanı gözetilmeksizin talep aşılarak yıllık izin ücretinin hesaplanması hatalı olmuştur.
Ayrıca mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının tüm çalışma döneminde hafta içi 08:00- 18:00 saatleri arasında bir saat ara dinlenme ile, cumartesi günleri ise 08:00-14:30 saatleri arasında yarım saat ara dinlenme ile çalıştığı ve haftalık altı saat fazla çalışma yaptığı kabul edilmiş ise de, davacı dava dilekçesinde 15.09.2011-06.08.2013 tarihleri arasında hafta içi 08:00 -17:30 saatleri arasında çalıştığını beyan etmiş olup, davacının bu beyanı dikkate alınmaksızın, söz konusu alacak yönünden de talep aşılarak karar verilmesi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 18.09.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.