Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 30/01/2014 gününde verilen dilekçe ile yersiz ödenen aylıkların iadesi istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 17/03/2015 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, yersiz ödenen aylıkların iadesi istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı; davalının geçici köy korucusu olan babasının vefatı üzerine 2330 sayılı yasa uyarınca yetim aylığı bağlandığını, ancak daha sonra babanın hizmeti nedeni ile 506 sayılı Kanun gereği aylık bağlandığını, iki maaşın aynı anda alınması mümkün olmadığından davalıya yersiz olarak ödenen aylıkların iadesini talep etmiştir.
Davalı, davanın reddedilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, alınan bilirkişi raporu doğrultusunda davalıya yapılan ödemenin, birinin aylık, diğerinin tazminat olduğu, davalının okur yazar olmadığı, kendisinden kaynaklanan bir durum olmadığı, iyi niyetli olduğu, bu kapsamda sebepsiz zenginleşmeden bahsedilemeyeceği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Dosya içeriğinden, hükme esas alınan bilirkişi raporunda hukuki değerlendirme yapılmaksızın, davalının okur-yazar olmadığı, kötü niyet ve kurumu yanıltma, kasıt ve kusurunun tespit edilemediğinin bildirildiği, mahkemecede bilirkişi raporuna dayanılarak davanın reddedildiği anlaşılmaktadır. Bilirkişinin yetersiz ve hukuki dayanaktan yoksun mütaalasına dayanılarak davanın reddi doğru değildir.
Şu durumda; sosyal güvenlik konusunda uzman bir bilirkişiye inceleme yaptırılarak, davalının her iki aylığı aynı anda alıp alamayacağı ile dava konusu aylıkların bir arada alınmasının mümkün olmaması halinde davacı kurumun bu nedenle uğradığı bir zarar var ise zarar miktarının belirlenerek, sonucuna göre bir karar verilmek üzere kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA 06/03/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.