6136 sayılı Yasaya aykırılık - kasten yaralama - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2017/19710 Esas 2020/1233 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 6136 sayılı Yasaya aykırılık, kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Sanık hakkında 6136 sayılı Yasaya muhalefet suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde:
Sanığa doğrudan verilen 500 TL adli para cezasının herhangi bir indirim sebebi bulunmamasına rağmen neticede 400 TL olarak belirlenmesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanığın bir nedene dayanmayan ve yerinde görülmeyen temyiz itirazının reddiyle hükmün ONANMASINA,
2- Sanık hakkında basit yaralama suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde:
Sanığın savunmasında mağdur ..."nun kendisine karşı bir eylemi olmadığını beyan etmesine karşın mahkemece TCK 29. maddesinin uygulanması ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 50/2. maddesinde yer alan, “Suç tanımında hapis cezası ile adlî para cezasının seçenek olarak öngörüldüğü hâllerde, hapis cezasına hükmedilmişse bu ceza artık adlî para cezasına çevrilmez” şeklindeki düzenleme nazara alındığında, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 86/2. maddesinde öngörülen seçimlik cezalardan hapis cezasının tercih edilmesi karşısında edilmesi karşısında, verilen hapis cezalarının adli para cezasına çevrilmesine karar verilmesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine göre sair temyiz itirazlarının reddine, ancak:
Sanık hakkında artırım maddesinin uygulanmasında TCK. 86/3-e yerine TCK. 86/3-a maddesi olarak belirtilmesi suretiyle ve indirim maddesi olarak haksız tahrik uygulanmasında dayanak teşkil eden uygulama maddesinin belirtilmemesi suretiyle CMK.nın 232/6. maddesine aykırı davranılması;
Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmünden" TCK. 86/3-a." ibaresinin çıkarıtlarak yerine "TCK. 86/3-e" ibaresi yazılmak ve hükmün B-3 numaralı kısmında anlaşıldığından ibaresinden sonra gelmek üzere "TCK. 29/1 maddesi uyarınca" ibaresinin eklenmesi suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 29.01.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.