Kullanmak amacıyla uyuşturucu veya uyarıcı madde satın almak - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2015/4103 Esas 2019/913 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/4103
Karar No: 2019/913
Karar Tarihi: 14.02.2019

Kullanmak amacıyla uyuşturucu veya uyarıcı madde satın almak - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2015/4103 Esas 2019/913 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın uyuşturucu veya uyarıcı madde satın almak suçundan mahkûmiyeti sonrası verilen tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uymamış olması sebebiyle cezasının infazına karar verilmesi gerektiğini belirtmiştir. Ancak daha önce verilen cezanın aynen infazına karar verilmesi yerine tekrar aynı cezanın verilmesi sebebiyle dosya Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına iade edilmiştir. Kararda, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 98. ve 101. maddeleri ile 5271 sayılı CMK'nın 264/2. maddesi detaylı bir şekilde belirtilmiştir.

10. Ceza Dairesi 2015/4103 E. , 2019/913 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme :. Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak amacıyla uyuşturucu veya uyarıcı madde satın almak
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Hükümden sonra 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesi ve aynı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası uyarınca uyarlama yapılması mümkün görülmüştür.
Hükümlü hakkında 23/12/2010 tarihinde 2010/83 esas, 2010/175 karar sayı ile TCK’nın 191/1-2 ve 62. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile birlikte tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine hükmedildiği, kesinleşen kararın infazı aşamasında, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranılmaması nedeniyle 5237 sayılı TCK"nın 191. maddesinin 7. fıkrası uyarınca daha önce hükmedilmiş olan cezanın aynen infazına karar verilmesi ile yetinilmesi gerekirken, aynen infaz mahiyetinde önceki hüküm tekrar edilerek 18/03/2014 tarihinde hükümlünün TCK"mn 191/1 ve 62. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile tecziyesine karar verildiği anlaşılmıştır.
5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 98. ve 101. maddeleri uyarınca infaza yönelik olarak verilen 18/03/2014 tarihli kararın, 5275 sayılı Kanunun 101/3. maddesi uyarınca temyiz yasa yoluna değil, itiraz yasa yoluna tabi olması nedeniyle, 5271 sayılı CMK"nın 264/2. maddesi uyannca itirazla ilgili olarak gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 14.02.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.