Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/7827 Esas 2019/14704 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/7827
Karar No: 2019/14704
Karar Tarihi: 08.07.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/7827 Esas 2019/14704 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir mahkumiyet hükmünün temyiz duruşması yapılmıştır. Gerekçe olmadan hüküm verilmesi sebebiyle davanın kabul edildiği ve sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, mağdura yapılan yaralanmalar hakkında yeterli rapor olmadığı ve Adli Tıp Kurumu Şube Müdürlüğüne gönderilmesi gerektiği belirtilmiştir. Sanığın haksız tahrik indirimi uygulanması gerektiği de açıklanmıştır. Kanun maddeleri olarak Anayasa'nın 141/3, 5271 sayılı CMK'nin 34 ve 230. maddelerinin uyarınca mahkeme kararlarının açık olması, 5237 sayılı TCK'nin 86. ve 87. maddelerinde belirlenen ölçütlere göre verilen raporların kullanılması, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Anayasa Mahkemesi'nin 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan kararı ile 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi de kanun maddeleri arasında yer almaktadır.

3. Ceza Dairesi 2019/7827 E. , 2019/14704 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Hükmün açıklanması suretiyle mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Anayasa"nın 141/3, 5271 sayılı CMK"nin 34 ve 230. maddeleri uyarınca, mahkeme kararlarının sanıkları, mağdurları, Cumhuriyet savcısını ve herkesi inandıracak ve temyiz denetimine olanak verecek biçimde olması, Yargıtayın gerekçedeki disiplin işlemini yerine getirmesi için, kararın dayandığı tüm verilerin, bu veriler konusunda mahkemenin ulaştığı sonuçların, iddia, savunma ve tanık anlatımlarına ilişkin değerlendirmelerin açık olarak gerekçeye yansıtılması, suçun öğeleri ve kanıtlandığı kabul edilen olayların açıkça gösterilmesi gerekirken, bu ilkelere uyulmadan gerekçesiz hüküm kurulması,
Kabule göre;
2) Mağdur ..."da oluşan yaralanmalara ilişkin ... Devlet Hastanesinin 13.01.2008 tarihli kesin raporunun hükme esas alınacak ölçüde yeterli olmaması nedeniyle, mağdurun tedavi evrakları, raporları ile birlikte en yakın Adli Tıp Kurumu Şube Müdürlüğüne gönderilerek, 5237 sayılı TCK"nin 86. ve 87. maddelerinde belirlenen tüm ölçütlere göre rapor alınarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerektiğinin gözetilmesi,
3) Sanık savunması ve tanık beyanlarına göre, mağdurun kahvede olan ... ile kavga etmesine engel olup, tarafları barıştırmak için maksatlı müdahale ettiği, bu sırada mağdurun sanığa yumruk atması üzerine sanıkla boğuşmaya başladıkları ve sanığın mağduru yaraladığı olayda, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesi gereğince asgari oranda haksız tahrik indirimi uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
4) Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 08.07.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.