MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, ücret, kıdem, ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil ile fazla mesai ücreti, ikramiye ve yasal faiz alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkilinin 1995 yılı Ocak ayından itibaren davalı şirket yanında haber spikeri ve muhabir olarak (... Yayın Reklam İletişim A. Ş.) çalışmaya başladığını, 26.10.2003 tarihinde davalı şirketin işyerini İstanbul"a taşıdığından iş akdini feshettiğini ve bu durumda 2003 yılı Haziran, Temmuz, Ağustos, Eylül ve Ekim ayı ücretlerinin ödenmediğinden (brüt 458.015.820- TL, net 334.918.335-TL) 300.000.000 TL ödenmeyen ücret alacağı, 100.000.000 TL ihbar tazminatı, 100.000.000 TL kıdem tazminatı, yıllık izin kullanılmadığından ve karşılığı ödenmediğinden 100.000.000 TL ücretli izin alacağı, çalışılan sürede hafta tatili kullanılmamış yılbaşında ve milli bayramlarda çalışılmış olmakla hafta tatil ücreti olarak 100.000.000 TL, yılbaşı ile milli bayramlarda çalışma karşılığı 100.000.000 TL, her gün sabah 09:00 da işe başlayıp en erken 20:00 işi bırakması nedeniyle 250.000.000 TL fazla mesai, 5953 sayılı Kanun"un 14. maddesinin son fıkrası gereğince, her yıl asgari 1 aylık hizmet tutarında ikramiye ödeneceği nedeniyle ödenmeyen ikramiye karşılığı 100.000.000 TL ve vaktinde ödenmeyen ücret, hafta tatili, bayram tatili ve fazla çalışmalarına ait 5953 sayılı Kanun"un 14. maddesine göre her geçen gün için %5 yasal faiz karşılığı 150.000.000 TL olmak üzere toplam 1.300.000.000 TL"nin davalıdan tahsiline karar verilmesi talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının, müvekkili şirketin reklam departmanında reklam koordinatörü olarak çalıştığını, kendisinin işyerindeki bir takım değişiklikleri bahane ederek iş yasasına aykırı olarak müvekkili aleyhine faaliyet yürüttüğünü, şirketin İstanbul"daki merkezinde görevlendirildiğini buna rağmen davacının ihtarı dikkate almayıp işe devam etmediğini sonuç itibariyle 30.11.2003 tarihinde iş akdinin feshedildiğini, davacı hakkında hizmet nedeniyle emniyeti suistimal ve sahtecilik suçlarından şikayetçi olduklarını, davacının işyerinde reklam koordinatörü olarak çalışmış olması nedeniyle (haber ile ilgili birimlerde görev yapmamakta) 3984 sayılı radyo ve televizyonların kuruluş ve yayınları hakkındaki kanunun 38.maddesi uyarınca 212 sayılı Kanunla değişik 5953 sayılı Kanun"a tabi olmasının mümkün olamayacağını davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, davacının davalı işyerinde reklam koordinatörü olarak 01.04.1996- 26.10.2003 tarihleri arasında çalıştığı, Adana 2.Asliye Ceza Mahkemesinin 2004/1551 esas 2006/831 karar sayılı ceza dosyası kapsamı da dikkate alındığında iş sözleşmesinin haksız olarak feshedildiği açık olduğundan davacının kıdem tazminatına hak kazandığı, 110 günlük kullanmadığı yıllık ücretli izin alacağı bulunduğu, ödenmeyen son 5 aylık ücret alacağının bulunduğu ayrıca genel tatil günlerinde çalıştığından genel tatil ücreti alacağı ve fazla mesai ücret alacağının bulunduğu, haftada bir gün izin kullandığı anlaşıldığından hafta tatili ücret alacağının bulunmadığı, davacı 5953 sayılı Kanun"a tabii olarak çalışmasını sürdürmediğinden ikramiye alacağının ve %5 faiz alacağının bulunmadığına karar verilmiştir.
Karar, taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
1-Davacının yaptığı işin niteliği dosya kapsamından net olarak anlaşılamamaktadır. Mahkemece bu hususta yapılan araştırma yeterli değildir. Mahkemece davacının delil olarak dosyaya sunduğu program Cd"sinin uzman bir bilirkişiye çözümünün yaptırılarak davacının yaptığı işin 5953 sayılı Kanun kapsamında kalıp kalmadığının tespiti gerekmektedir. Davacının yaptığı işin niteliğinin tespiti kapsamında RTÜK"e yazı yazılarak davacının TV programı yapıp yapmadığının sorulması gerekmektedir.
2-Dosyada iki kez bilirkişi incelemesi yaptırılmış bilirkişi raporlarından ilkinde davacının 4857 sayılı İş Kanunu kapsamında kalan işçi olduğu ek rapor niteliğinde olan ve aynı bilirkişi tarafından düzenlenen ikinci bilirkişi raporunda ise davacının haberci statüsünde çalışan bir işçi olduğu belirlenmiştir. Asıl rapor ile ek rapor arasında çelişki bulunmaktadır. Bu çelişkinin giderilmemesi de hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 02.05.2013 gününde oybirliği ile karar verildi.