Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/4162 Esas 2019/904 Karar Sayılı İlamı

Mahkeme : . Sulh Ceza Mahkemesi b) Mahkûmiyet: 24/06/2011 – 2011/69 esas ve 2011/739 karar
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Antalya 6. Sulh Ceza Mahkemesi"nin 15/04/2010 tarihli 2009/1318 esas ve 2010/414 sayılı kararı ile sanık hakkında tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine hükmedildiği, sanığın yokluğunda verilen kararın sanığın duruşmada bildirdiği adresi yerine başka bir adresine 7201 sayılı Kanunun 35. maddesi gereğince 09/06/2010 tarihinde tebliğ edildiği ve yapılan tebliğ evrakına istinaden hükmün usulsüz olarak kesinleştirildiği anlaşıldığından; kesinleşmeyen karara ilişkin verilen sonraki karar ve işlemlerin hukuken geçersiz ve yok hükmünde olduğu, sanığın 28/06/2011 havale tarihli dilekçesinde temyiz talebinin 15/04/2010 tarihli tedavi ve denetimli serbestlik kararına yönelik olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemiz tarafından da benimsenen 20.03.2012 tarih ve 2011/785-2012/101 sayılı kararında açıklandığı üzere; “kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma” suçundan dolayı, TCK"nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen “tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ilişkin kararın, sözü edilen fıkraya 6217 sayılı Kanunla eklenen cümlenin yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihinden önce ya da sonra verilip verilmediğine bakılmaksızın, temyiz değil itiraz kanun yoluna tabi olması nedeniyle, 5271 sayılı CMK"nın 264/2. maddesi uyarınca itirazla ilgili gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 13/02/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.