Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/5581 Esas 2020/1903 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/5581
Karar No: 2020/1903
Karar Tarihi: 24.02.2020

Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/5581 Esas 2020/1903 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, idaresindeki araçla seyir halindeyken bir yayaya çarpmıştır. Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun yaptığı açıklamaya göre, sanığa verilen para cezasının ödenmemesi infaz aşamasında değerlendirilmelidir. Yargılama sonucunda, sanığın kusuru ve diğer nedenler göz önüne alınarak mahkumiyet kararı verilmiştir. Kararda mahkumiyete yol açan kanun maddeleri şunlardır: TCK'nın 85/1, 62/1, 50/4, 50/1-a, 52/2-4, ve 53/6.
12. Ceza Dairesi         2019/5581 E.  ,  2020/1903 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
    Suç : Taksirle öldürme
    Hüküm : TCK"nın 85/1, 62/1, 50/4, 50/1-a, 52/2-4, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet

    Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi gereği düşünüldü;
    Dosya içeriğine göre sanığın idaresindeki araçla yerleşim yeri içinde, iki şeritli, bölünmüş, asfalt kaplama, düz, eğimsiz, aydınlatmalı yolda, saat 17:55 sıralarında sol şeritte seyir halindeyken, seyir istikametine göre yolun solundan sağına doğru orta refüjden, karşıdan karşıya geçmekte olan yayaya yolun orta refüje yakın kısımlarında çarpması şeklinde meydana gelen ve sanığın tali kusurlu olarak bir kişinin ölmesine sebebiyet verdiği olayda;
    Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesine yönelik uygulama bozma nedeni yapılmamıştır.
    Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin kusura, CMK’nın 231. maddesinin uygulanmamasına, TCK’nın 53/6 maddesine ilişkin uygulamaya ve sair nedenlere, katılanlar vekilinin kusura ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA; 24/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.






    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.