Resmi Belgede Sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/11236 Esas 2019/6680 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/11236
Karar No: 2019/6680
Karar Tarihi: 25.09.2019

Resmi Belgede Sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/11236 Esas 2019/6680 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişinin resmi belgede sahtecilik suçundan mahkumiyetine karar vermiştir. Temyiz nedenleri değerlendirildiğinde, sanığın temyiz nedenlerinin bir kısmı yerinde görülmüş, hüküm bu sebeple bozulmuştur. Ancak bu hataların düzeltilmesi mümkün olduğu için hüküm fıkrası düzeltilecek ve onanacaktır. Hüküm fıkrası, koşullu salıverme konusunda da açıklamalar içermektedir.
Uygulanan Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321 ve 322. maddeleri
- 5320 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 8/1. maddesi
- 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 108/2. maddesi

11. Ceza Dairesi 2017/11236 E. , 2019/6680 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi Belgede Sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere göre; Mahkeme’nin oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanığın diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;
1-Adli emanetin ... sırasında kayıtlı suça konu belge aslının akıbeti hakkında karar verilmemesi,
2- Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 18.06.2013 gün ve 2013/8-151/304 sayılı ilamında açıklandığı üzere, birden fazla tekerrüre esas alınabilecek hükümlülüğün bulunması halinde bunlardan en ağırının esas alınması gerektiği cihetle; Kartal 4. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 17.10.2008 tarihli 2006/699 Esas ve 2008/642 Karar sayılı ilamının, tekerrüre esas alınan Mersin 1. Asliye Ceza Mahkemesinin ilamından daha ağır hükümlülük içerdiği ve tekerrür uygulamasına esas alınması gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususların aynı Yasa"nın 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hüküm fıkrasından TCK"nin 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm tümden çıkartılarak, yerine "Kartal 4. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 17.10.2008 tarihli 2006/699 Esas ve 2008/642 Karar sayılı ilamının tekerrüre esas olduğu anlaşılmakla, TCK"nin 58/6-7. maddeleri uyarınca verilen cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına" ibaresinin yazılması ve hüküm fıkrasına ‘‘Adli emanetin ... sırasına kayıtlı emanetin dosyada delil olarak saklanılmasına’’ ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aleyhe temyiz bulunmadığından 1412 sayılı CMUK"nin 326/son ve 5275 sayılı Kanun’un 108/2. maddeleri gereğince koşullu salıvermeye eklenecek sürenin, hatalı uygulama sonucu hükümde gösterilen ilam nedeniyle koşullu salıverilmeye eklenecek süreden fazla olmayacağı hususunun infaz aşamasında gözetilmesine, 25.09.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.