MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, fazla mesai ve hafta tatili ücret alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteğin reddine karar vermiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, İç Anadolu Satış yöneticisi olarak 05.02.2002- 02.05.2011 tarihleri arasında çalıştığını, mesaisinin hafta içi 08.00-22.00 cumartesi günü ise 09.00-15.00 arası olduğunu; akşam 20.00 ye kadar bayii ziyretlerine devam ettiği ayda en az iki cumartesi ve pazar iç anadolu toptan satış yöneticisi olduğu için ankara içi bayi ve alt bayile Ankara dışında kendine bağlı 15 ilde bulunan bayii ve alt bayilere hizmet verdiğini fazla çalışma, hafta ve genel tatil alacaklarını istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının işverenin imzasını taklit ederek belge düzenleyip bankadan kredi almaya çalıştığını, bu sebeple kendisine olan güvenin sarstığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, satış yöneticisi olarak çalışan davacının işyerinde mesaisinin 08:00-17:00 saatleri arasında, cumartesi günü ise 15:00 "e kadar olduğu, davacıya fazla mesai yapması ve hafta tatillerinde çalışması yönünde işverenin herhangi bir talimat vermediği, davacının, tüm dosya kapsamı ve dinlenen tanık beyanlarına göre belirlenen hedefi tutturmak ve bunun sonucu primlerini alabilmek için mesai saatleri dışında çalıştığı gerekçesi ile fazla çalışma ücreti ve hafta tatiline ilişkin talebinin reddine karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davacı temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir.
İşyerinde üst düzey yönetici konumda çalışan işçi, görev ve sorumluluklarının gerektirdiği ücretinin ödenmesi durumunda, ayrıca fazla çalışma ücretine hak kazanamaz. Bununla birlikte üst düzey yönetici konumunda olan işçiye aynı yerde görev ve talimat veren bir başka yönetici ya da şirket ortağı bulunması halinde, işçinin çalışma gün ve saatlerini kendisinin belirlediğinden söz edilemeyeceğinden, yasal sınırlamaları aşan çalışmalar için fazla çalışma ücreti talep hakkı doğar. O halde üst düzey yönetici bakımından şirketin yöneticisi veya yönetim kurulu üyesi tarafından fazla çalışma yapması yönünde bir talimatın verilip verilmediğinin de araştırılması gerekir. İşyerinde yüksek ücret alarak görev yapan üst düzey yöneticiye işveren tarafından fazla çalışma yapması yönünde açık bir talimat verilmemişse, görevinin gereği gibi yerine getirilmesi noktasında kendisinin belirlediği çalışma saatleri sebebiyle fazla çalışma ücreti talep edemeyeceği kabul edilmelidir.
Somut olayda, davalı işyerinde davacı İç Anadolu Bölgesi Toptan satış yöneticisi olarak 0.02.2002-02.05.2011 tarihleri arasında çalışmıştır. Tanıklar davacının toptan bölge dağıtım yöneticisi olarak çalıştığını aylık 4.000,00 TL civarında ücret aldığını, mesailerin 08.00-17.00; cumartesi saat 15.00"e kadar olduğunu beyan etmişlerdir. Davacı kendine bağlı 15 ilde bulunan bayi ve alt bayilere hizmet verdiğini iddia etmiştir. Dosya kapsamından davacının görev yaptığı pozisyon itibari ile üst düzey yönetici durumunda olup olmadığı anlaşılamamaktadır. Mahkemece davacının üst düzey yönetici olup olmadığı, Çalışma saatlerini ayarlayabilecek konumda ve çalışma zamanlarının belirlenmesi bakımından insiyatif sahibi olup olmadığı hususu işyeri kayıt ve belgeleri üzerinde yerinde inceleme yetkisi verilerek üçlü bilirkişi incelemesi yaptırılmak sureti ile araştırılmalıdır. Üst düzey yönetici olmadığının tespit edilmesi halinde sabit ücreti üzerinden fazla çalışma alacağı hesaplanmalı üst düzey yönetici olduğunun tespit edilmesi durumunda ise şimdiki gibi davanın reddine karar verilmesi gerekir.
Mahkemece belirtilen yönler gözetilmeden eksik inceleme ve araştırma ile davanın reddine karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 26.04.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.