MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile fazla mesai ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti, hafta tatili ücreti, asgari geçim indirimi, yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili özetle; davacının davalı iş yerinde 05/02/2009-08/02/2013 tarihleri arasında çalıştığını, iş akdinin haksız olarak ve kötüniyetle feshedildiğini, yıllık izinlerini kullanmadığını, fazla mesai yaptığını, bayram günlerinde de işyerinde çalıştığını iddia ederek; kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, asgari geçim indirimi ücreti, fazla çalışma ücreti, yıllık izin ücreti ve genel tatil ücreti alacaklarının faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili özetle; davacının sağlık raporunun bitiminde işe başlamaması nedeni ile iş akdinin feshedildiğini, davacının iddialarının asılsız olduğunu, tazminat talep etme hakkı bulunmadığını, savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak; davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
HMK’nun 176/2. maddesi uyarınca aynı davada taraflar sadece bir kez ıslah yoluna başvurabilirler.
Somut uyuşmazlıkta, davacı vekili harcını da yatırdığı 24/09/2014 tarihli dilekçesi ile, tek tek alacak kalemlerini göstererek dava dilekçesinde 4.300,00 TL olarak talep ettiği miktarı toplam miktarı 14.941,53 TL olarak ıslah ettikten sonra 05/02/2017 tarihinde alacak kalemlerini de ayrı ayrı belirterek, ikinci bir ıslah dilekçesi vermiş, mahkemece bu dilekçeye itibar edilerek hüküm kurulmuştur.
Mahkemece davada birden fazla ıslah yapılamayacağı ikinci ıslah dilekçesinin ilk dilekçenin açıklaması mahiyetinde olmayıp, bağımsız bir ıslah olduğu gözetilerek, ikinci ıslah “yok” kabul edilip 24/09/2014 tarihli ıslah dilekçesine göre sonuca gidilmesi gerekirken, açıklandığı şekilde hüküm kurulması hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F)Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 12.02.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.