5607 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/3708 Esas 2020/3938 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/3708
Karar No: 2020/3938
Karar Tarihi: 12.05.2020

5607 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/3708 Esas 2020/3938 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Yerel mahkeme, 5607 sayılı kanuna aykırılık suçundan sanığı mahkum etti ve nakilde kullanılan aracın iadesine karar verdi ancak bu kararın bozulması halinde uzun süreler alabileceği gerekçesiyle Yargıtay'ın denetimine ihtiyaç duyulduğu belirtildi. İade kararının hukuka uygun bulunması durumunda ise, aracın sahibinin mülkiyet hakkına haksız müdahale oluşacağı vurgulandı. Temyiz istekleri karşılanmadı ve mahkumiyet hükmü onandı, ancak nakil aracının iade kararı bozuldu. Sanık lehine 7242 sayılı kanunla yapılan düzenlemeler ve etkin pişmanlık uygulamasının sanığın mükerrir olup olmadığının saptanması gerektiği belirtildi. Bu nedenlerle yerel mahkeme kararı bozuldu ve dosyanın başlangıç aşamasından yeniden incelenmesi gerektiği belirtildi.
Kanun Maddeleri:
- 5607 Sayılı Kanun: Şirket, işletme, tesis veya taşıt araçları ya da bunların alet, parça, teçhizat ve aksesuarlarını terör örgütüne finansal kaynak sağlamak amacıyla kullanmak suçunu düzenler.
- TCK'nin 54. Maddesi: Nitelikli dolandırıcılık suçunu düzenler.
- AİHS ek 1 Protokol 1. maddesi: Mülkiyet hakkını düzenler.
- Anayasa'nın 35. Maddesi: Mülkiyet hakkını düzenler.
- 5237 Sayılı TCK'nin 7. Maddesi: Temel ceza hükümlerini düzenler.
- 7242 Sayılı Kanun: Bazı kanunlarda değişiklik yaparak ekonomik ve sosyal hayatta covid-19 pandemisi nedeniyle ortaya çıkan olağanüstü durumun etkilerinin azaltılmasına yönelik tedbirler aldı.
- 5607 Sayılı Kanun'un Ek Geçici 12. Maddesi: Terör örgütüne finansal kaynak sağlama suçunda uygulanan cezal

19. Ceza Dairesi 2019/3708 E. , 2020/3938 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yerel mahkemece, mahkumiyet hükmü ile birlikte nakilde kullanılan aracın 5607 sayılı Kanunu"un 13 ve TCK"nin 54. maddelerindeki şartların gerçekleşmemesi sebebiyle iadesine karar verildiği, iade kararının, nakil aracı hakkında açılmış müsadere davasının konusu olması bakımından, bozma kararıyla birlikte aracın iadesi hükmünün de ortadan kalkacağı, bu durumda yeniden yapılacak yargılama sonucunda tekrar iade kararı verilmesi halinde, yasa yollarının tükenmesi de dahil, bu kararın kesinleşmesinin uzun bir süreye mal olacağı, yasa yolu denetiminde aracın iadesi kararının hukuka uygun bulunması halinde, bu süre zarfında şahsın, aracı üzerindeki hukuki tasarruf hakkından mahrum kalacağı, bu durumun ise AİHS ek 1 Protokol 1. maddesi ve Anayasa"nın 35. maddesi ile güvence altına alınan mülkiyet hakkına haksız müdahale oluşturacağı, Yargıtayca bu aşamada yapılacak denetimin söz konusu sakıncaları ortadan kaldıracağı gibi, yargılamanın makul sürede bitirilmesi ilkesinin yerine getirilmesi bakımından gerekli olduğu değerlendirilerek, temyize konu mahkeme hükmü, ceza ve müsadere bakımından iki ayrı başlıkta incelenmekle;
1-Nakil aracının iadesi kararına yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Nakilde kullanılan aracın iadesine ilişkin mahkeme gerekçesi yerinde olup, katılan vekilinin temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden TEMYİZ İTİRAZLARININ REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
2-Sanık hakkındaki mahkumiyet kararına yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun"un 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasa"nın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasa’nın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasa"nın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nin 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasa’nın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasa"ya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası mucibince ilgili hükümlerin sanığın mükerrir olup olmadığı gözetilerek yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın ve O Yer Cumhuriyet savcısının temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden sair yönleri incelenmeyen HÜKMÜN 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 12/05/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.