Mahkemesi Sandıklı Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : a) Sanık ... hakkında TCK"nın 89/4, 22/3, 62/1, 53. maddeleri uyarınca mahkumiyet
b) Sanık ... hakkında; TCK"nın 270/1, 62/1, 50/1-a, 52/2. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanık ..."in, suç üstlenme suçundan ise sanık ..."in mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ... müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü saat 19:30 sularında, sanık ..."in idaresindeki otomobille, yerleşim yeri içindeki, bölünmüş, tek yönlü, asfalt kaplama, düz ve kuru yoldan seyirle, kendisine hitaben kırmızı ışık yanmasına rağmen giriş yaptığı kontrollü dört yönlü kavşakta düz istikamette seyrine devam etmek istediği esnada, aynı kavşağa sağındaki yoldan doğru ve kendisine hitaben yanan yeşil ışıkta giriş yapmış olan katılan Naim"in idaresindeki araçla kavşak içinde çarpışması neticesinde katılanlar Naim,...ve ..."nın basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde, katılanlar Zeliha ve Safiye"nin basit tıbbi müdahale ile giderilemez şekilde, katılan ..."in ise hayati tehlike geçirecek ve üçüncü dereceden kemik kırığı oluşacak şekilde yaralanmasına tam kusurlu olarak sebebiyet verdiği, sanık ..."in ise kazadan sonraki gün Cumhuriyet savcılığınca alınan ifadesine kadar kaza esnasında aracı kendisinin kullandığını iddia ettiği olayda;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık ... müdafiinin kusur durumuna ve eksik incelemeye, katılanlar vekilinin sanıklar hakkında belirlenen cezaların yetersiz olduğuna ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazının reddine, ancak;
5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının taksirli suçlarda uygulama olanağı bulunmadığı gözetilmeden sanık ... hakkında taksirle yaralama suçundan hüküm kurulurken anılan madde ile sanık hakkında hak yoksunluğuna hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından TCK"nın 53/1-3. maddeleri gereğince hükmedilen hak yoksunluğuna ilişkin (A) bendinin (7) no"lu maddesinin çıkartılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24/02/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.