Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2018/572 Esas 2019/5761 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/572
Karar No: 2019/5761
Karar Tarihi: 25.03.2019

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2018/572 Esas 2019/5761 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir hırsızlık olayında sanığın mükerrir olduğunu belirtip, tekerrür hükümlerinin uygulanmasına karar vermiş ancak tekerrüre esas alınan ilamın numarasını belirtmemiştir. Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun kararına göre, tekerrüre esas alınan ilamın gösterilmesi gerekli olmadığından tekerrür hükümlerinin uygulanması yeterli olacaktır. Ancak, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin bir Anayasa Mahkemesi kararından sonra, bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanması gerektiği belirtilmiştir. Yine, yargılama gideri toplamı 20 TL'den az olduğu halde, mahkeme sanıktan yargılama giderlerinin tahsil edilmesine karar vermiş ancak hükmün kesinleşmesiyle birlikte terkin edilmesi gereken miktardan az olduğu halde gereken yargılama giderinin Devlet Hazinesi üzerinde bırakılması gerektiği belirtilmiştir. Dosya incelendikten sonra, sanığın 5237 sayılı TCK'nın 145. maddesine göre cezalandırılması gerektiği tartışılmadan karar verildiği tespit edilmiş ve karar bozulmuştur. Kanun maddeleri: 5237 sayılı TCK'nın 53. ve 145. maddeleri, 5271 sayılı CMK'nın 324/4 maddesi, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun'un 106. maddesi.

2. Ceza Dairesi 2018/572 E. , 2019/5761 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 22.01.2013 tarih ve 2012/6-1431 E ve 2013/18 K sayılı kararı ile 2012/13-1444 E ve 2013/305 K sayılı kararında kabul edildiği üzere, hükümde sanığın mükerrir olduğunun belirtilmesinin yeterli olduğu, ayrıca tekerrüre esas alınan ilamın gösterilmesine gerek olmadığı, bu nedenle mahkemece sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına karar verilmesine rağmen tekerrüre esas alınan ilamın esas ve karar numarası kararda gösterilmemiş ise de bu husus ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının ve yine hüküm tarihine kadar yapılan yargılama gideri toplamı, 5271 sayılı CMK"nın 324/4 maddesinde atıfta bulunulan 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutar olan 20 TL"den az olduğu halde , yargılama giderinin sanıktan tahsiline karar verilmiş ise de, hüküm kesinleşinceye kadar yapılacak yargılama giderlerinin de toplam yargılama gideri kapsamında olması nedeniyle hükmün kesinleştiği tarihte sanıktan tahsili gereken yargılama giderinin yukarda açıklanan terkin edilmesi gereken miktardan az olması halinde Devlet Hazinesi üzerinde bırakılmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;

02.06.2014 tarihli teşhis-taktir-i kıymet ve teslim tutanağına göre, sanığın 40,00 TL değerinde olan aküyü çalması karşısında, sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 145. maddesinin, uygulanmasının gerekip gerekmediği tartışılmadan yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 25.03.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.