Tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/2185 Esas 2020/4315 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1)Açıklanmasına karar verilecek yeni hükmün Yargıtay incelemesine tabi olacak ve kesinleşmesi halinde infaza verilecek hüküm olacağı bu nedenle kararın dayandığı tüm kanıtların, bu kanıtlara göre ulaşılan sonuçların, iddia, savunma, tanık anlatımları ve dosyadaki diğer belgelere ilişkin değerlendirmeler ile sanığın eyleminin ve yüklenen suçun unsurlarının nelerden ibaret olduğunun, hangi gerekçeyle hangi delillere üstünlük tanındığının açık olarak gerekçeye yansıtılması gerekirken, açıklanan ilkelere uyulmadan, Anayasanın 141/3 ve 5271 sayılı CMK"nın 34, 230, 232, 289/1-g (1412 sayılı CMUK"nın 308/7.) maddelerine aykırı davranılarak gerekçesiz hüküm kurulması,
2)Kabule göre ise;
a)Sanığın aşamalarda suçlamayı kabul etmemesi, müştekilerin soruşturma aşamasında sanığın temyiz dışı sanık ile birlikte kendilerini tehdit ettiğini, kovuşturma aşamasında müşteki ... sanıkların ortaya tehdit içerikli konuştuklarını, yine müşteki Bayram" ın ise sanıkların kendilerini tehdit etmediklerini beyanı, olayın görgü tanığının bulunmaması karşısında; öncelikle eylemin ne suretle oluştuğu, oluştuğunun kabulü halinde ise sanığın, birden fazla kişi ile tehdit suçunu, park etme esnasında çıkan tartışma sırasında gerçekleştirdiğinin iddia ve kabul edilmesi karşısında, sanığın ani gelişen bu olayda nasıl bir iştirak iradesi ile eylemi gerçekleştirdiği denetime olanak verecek şekilde açıklanıp tartışılmadan, yetersiz gerekçe ile sanık hakkında TCK"nın 106/2-c maddesi uyarınca hüküm kurulması,
b)Sanık hakkında hükmolunan hapis cezasının kanuni sonucu olarak, TCK"nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı ve sanık ..."nın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden HÜKMÜN BOZULMASINA, bozma kararının 2 nolu bendinin 1412 sayılı CMUK"nın 325. maddesi gereğince hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilen sanık ..." ya hükmün açıklanmasına karar verilirken sirayet ettirilmesine, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 27/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.