Kasten yaralama suçundan sanık ..."nın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/2, 62 ve 52/2. maddeleri uyarınca 2.000,00 Türk Lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair Gebze 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 29.01.2019 tarihli ve 2017/452 Esas, 2019/25 Karar sayılı kararına yönelik itirazın reddine ilişkin itiraz mercii Gebze 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 22.02.2019 tarihli ve 2019/225 değişik iş sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığının 08.05.2019 tarihli ve 2019/6440 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 22.05.2019 tarihli ve 2019/52894 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Gebze 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 22.02.2019 tarihli kesin nitelikteki kararını müteakip, bu karardan sonra verilen aynı Mahkemenin 14.03.2019 tarihli ve 2019/338 değişik iş kararının hukuken yok hükmünde olduğu değerlendirilerek yapılan incelemede,
Kanun yoluna ilişkin olarak benzer bir olay sebebiyle, Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 22.11.2016 tarihli ve 2016/9543 Esas, 2016/10644 Karar ve Yargıtay 21. Ceza Dairesinin 07.02.2017 tarihli ve 2016/1691 Esas, 2017/533 Karar sayılı ilâmlarında da belirtildiği üzere, süre tutum dilekçesi ile gerekçeli kararın tebliğini isteyen tarafa kararın usulüne uygun olarak tebliğ edilmesi gerektiği, somut olayda sanık ve müdafiinin yüzüne karşı verilen karara karşı, sanık müdafii tarafından verilen 04.02.2019 havale tarihli dilekçe ile kararın kendisine tebliğinden sonra itiraz gerekçelerini bildireceklerini belirterek süresinde karara itiraz edilmesi üzerine, gerekçeli kararın tebliğinden ve verildiyse ayrıntılı itiraz dilekçesinin eklenmesinden sonra itirazın incelenmek ve bir sonuca bağlanmak üzere merciine gönderilmesi gerekirken, sanık müdafiine gerekçeli karar tebliğ edilmeden dosyanın doğrudan incelenmek üzere itiraz merciine gönderildiği gözetilmeden, itirazın bu yönden kabulü yerine, yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK"nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Gebze 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 22.02.2019 tarihli kesin nitelikteki kararından sonra verdiği aynı nitelikteki itiraz talebinin reddine dair 14.03.2019 tarihli ve 2019/338 değişik iş kararının hukuken yok hükmünde olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Anayasa Mahkemesinin 21.06.2017 tarihli, 2014/15969 başvuru numaralı kararı da nazara alınarak Adalet Bakanlığının kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden; Gebze 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 22.02.2019 tarihli ve 2019/225 değişik iş sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nin 309/4. maddesi gereğince kanun yararına BOZULMASINA ve müteakip işlemlerin mahallinde yerine getirilmesine, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 08.07.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.