Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2015/4354 Esas 2015/5373 Karar Sayılı İlamı

• ASGARİ GEÇİM İNDİRİMİ ALACAĞI
• YILLIK İZİN ALACAĞI
• HAFTA TATİLİ ALACAĞI

• İŞ KANUNU (4857) Madde 46

Taraflar arasındaki dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca duruşmalı olarak incelenmesi süresi içinde davalı vekili tarafından istenilmekle, duruşma için tebliğ edilen 24.03.2015 günü belirlenen saatte temyiz eden davalı B..Makarna Un İrmik Gıda San. ve Tic.A.Ş. vekili Av.A.. G..geldi. Karşı taraftan gelen olmadı. Gelenin huzuru ile duruşmaya başlandı. Duruşmada hazır bulunan tarafın sözlü açıklamaları dinlendi. Duruşmanın bittiği bildirildi. Dosyadaki belgeler incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı, iş sözleşmesinin, davalı işveren tarafından haksız olarak feshedildiğini ileri sürerek kıdem tazminatı ile fazla çalışma, genel tatil, hafta tatili, yıllık izin, ücret ve asgari geçim indirimi alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalı ise, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, bilirkişi asıl ve ek raporları dikkate alınarak emsal ücret ortalaması alınarak yapılan hesaplamalar esas alınarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Taraflar arasında asgari geçim indiriminin ödenip ödenmediği uyuşmazlık konusudur.
Davalı, asgari geçim indirimi alacaklarının davacının ücreti ile birlikte banka kanalıyla ödendiğini ileri sürerek delil listesinde davacının banka hesap numarasını bildirmiş, söz konusu hesap numarasına ait hesap hareketlerini gösterir banka kayıtları sunulmuş, yine dosyada bir kısmı davacı imzasını taşıyan ve hizmet tespiti dosyasında alınan bilirkişi raporu ile davacının eli ürünü olduğu anlaşılan imzalı bordrolar da sunulduğu anlaşılmıştır.
Mahkemece bu banka hesap ekstreleri ile imzalı bordrolar birlikte değerlendirilerek davacının asgari geçim indirimi alacaklarının ödenip ödenmediği hususunda bir değerlendirmeye tabi tutulması gerekirken bunun yapılmaması hatalı olup bozma nedenidir.
3-Taraflar arasında yıllık izin alacağı uyuşmazlık konusudur.
Altındaki imza davacıdan sadır olduğu bilirkişi raporu ile anlaşılan ve yıllık izin ücret tahakkuku yapıldığı görülen aylara ilişkin bordrolar ile bu aylara dair banka hareketleri incelenerek yıllık izin ücret alacağının ödenip ödenmediği belirlenip sonucuna göre varsa davacının alacağının hüküm altına alınması gerekirken bunun yapılmaması da hatalı olmuştur.
4-Taraflar arasında hafta tatili alacağı uyuşmazlık konusudur.
Aynı gün temyiz incelemesi yapılan Gaziantep 2. İş Mahkemesi"nin bir kısım dosyaları ile daha önce Yargıtay 9.Hukuk Dairesi"nin temyiz incelemesine konu olmuş aynı yer İş Mahkemeleri dosyaları incelendiğinde; davacı ile aynı işi yapan ve yakın tarihlerde işten çıkan bir kısım işçinin açtığı alacak davalarında, hafta tatili hesaplaması yapılırken yılın 3 ayı ve ayda 4 hafta tatili çalışması esas alınarak hesaplama yapılmış ve bu hesaplamalar mahkemelerce kabul edilerek hafta tatili alacağı hüküm altına alınmış olup temyiz incelemesi sonucunda bu kabulün onandığı görülmüştür. (Bknz Yargıtay 9 HD; 20.01.2015 tarih ve 2014/20917 E-2015/1532 K sayılı kararı)
Bu nedenle davacı ile aynı yerde ve aynı işi yapan bir kısım işçilerin dosyalarında yılda 3 ay hafta tatili çalışması yapıldığının belirtilerek hesaplama yapılırken bu dosyada ise davacının yılda 6 ay çalıştığı esas alınarak hafta tatili hesaplanması hatalıdır.
Yapılması gereken mevcut şekilde hesaplama yapılmasını gerektiren varsa davacıya özgü çalışma koşullarını tespit etmek, aksi halde daha önce Yargıtay incelemesinden geçen dosyalar esas alınarak yılda 3 ay hafta tatili yapılmaksızın çalışıldığının kabulü ile sonuca gitmektir.
Mahkemece bu yönler üzerinde durulmaksızın eksik inceleme ile hüküm kurulması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, Yargıtay duruşmasında kendisini vekille temsil ettiren davalı taraf yararına takdir olunan 1.100,00 TL avukatlık ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 24.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.