22. Hukuk Dairesi 2012/21811 E. , 2013/8539 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVACI-KARŞI
AVUKAT ...
DAVALI-KARŞI
DAVA : Davacı-karşı davalı, kıdem, ihbar tazminatı, ücret, fazla mesai, genel ve hafta tatili ücreti alacaklarının ödetilmesine, davalı-karşı davacı uğranılan şirket zararının tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, her iki davanın kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hüküm süresi içinde davalı-karşı davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı-karşı davalı vekili, müvekkilinin iş sözleşmesinin haklı bir sebep olmaksızın feshedildiğini ileri sürerek, davalıdan kıdem, ihbar tazminatı ile ücret, fazla mesai, genel ve hafta tatili alacağı talebinde bulunmuştur.
Davalı vekili, davacının otuz günlük ücretini aşan miktarda işverene zarar verdiğinden iş sözleşmesinin haklı nedenle feshedildiğini belirterek davanın reddini savunmuştur.
Birleşen dosya ile, davalı- karşı davacı, uğranılan şirket zararının tazminini talep etmiştir.
Mahkemece, davacının 04.11.2009 tarihli tutanakta belirtilen olayda davacının yüzde 50 kusurlu olduğu, diğer iddia edilen suçlamaların ispatlanamadığı, zarar verdiği ispatlanan olayda otuz günlük ücretinden daha az zarar meydana geldiği, bu sebeple feshin haklı sebebe dayanmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar vermiş, ayrıca birleşen dosya ile ilgili olarak, zarar miktarı kadar davanın kabulüne karar vermiştir.
Hüküm, davalı-karşı davacı vekilince temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir,
2- Taraflar arasında davacının fazla mesai yapıp yapmadığı hususu da tartışmalıdır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları şahit beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada gözönüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille sözkonusu olabilir. Buna karşın, bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda dahi, işçinin geçerli bir yazılı belge ile bordroda yazılı olandan daha fazla çalışmayı yazılı delille ispatlaması gerekir. İşçiye bordro imzalatılmadığı halde, fazla çalışma ücreti tahakkuklarını da içeren her ay değişik miktarlarda ücret ödemelerinin banka kanalıyla yapılması durumunda da ihtirazi kayıt ileri sürülmemiş olması, ödenenin üzerinde fazla çalışma yapıldığının yazılı delille ispatlanması gerektiği sonucunu doğurmaktadır.
Somut olayda, davalı işyerinde üç vardiya halinde çalışıldığı halde, sırf bir sonraki vardiyada görevli vardiya ustalarının yıllık izin veya herhangi bir sebeple işe gelmemesi halinde, davacının haftanın iki gününde fazla mesai yaptığından bahisle davanın kabulüne karar verilmiş ise de, bu değerlendirmeler somut verilere dayanmamamaktadır. Davacı fazla mesai yaptığını ispatlayamamıştır. Davanın reddine karar verilmelidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının isteği halinde ilgilisine iadesine, 24.04.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.