MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla çalışma, ulusal bayram ve genel tatil, hafta tatili, yıllık izin ve ücret alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, ücret alacağı yargılama sırasında ödendiğinden bu alacak kalemi hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilerek işçinin haklı feshi nedeniyle ihbar tazminatı talebinin reddine, diğer taleplerin ise kabulüne karar verilmiş; Dairemizin, hizmet süresinin kesintili olup olmadığı ve davacının 28.02.2009 tarihinde istifa edip etmediği, etmiş ise istifanın haklı bir nedeni olup olmadığı konusunda araştırma yapılmasına yönelik bozma ilamına uyularak yapılan araştırma sonucunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Taraflar arasında davacının hizmet süresinin kesintili olup olmadığı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Mahkemece davacının 25.09.2000-15.05.2013 tarihleri arasında kesintisiz çalıştığı kabul edilmiş ise de; varılan sonuç dosya içeriği ile örtüşmemektedir.
Davacı 25.09.2000-15.05.2013 tarihleri arasında kesintisiz çalıştığını öne sürmüştür. Davalı ise çalışmanın kesintili olduğunu ve 28.02.2009 tarihinde davacının istifa etmesi sebebiyle bu tarihten önceki çalışmalarının kıdem tazminatı hesabında dikkate alınamayacağını savunmaktadır. SGK kayıtlarına göre, davacı 25.09.2000-02.08.2001; 01.05.2005-30.04.2008; 29.05.2008-28.02.2009 ve 30.06.2009-31.05.2013 tarihleri arasında çalışmıştır.
Davacı tanıklarının çalışmanın kesintisiz devam ettiği yönünde bir beyanları bulunmamaktadır. Öte yandan; davalı tanıklarından ..., davacının sadece bir dönem işten ayrıldığını ama tarihini hatırlamadığını ve bu dönemin 2006 yılından önceki bir zaman dilimi olduğunu, davacının 2009 yılında istifa edip etmediğini ise hatırlamadığını; diğer davalı tanığı ... ise, 2009 yılında davacının uzun süre çalışmadığı bir dönemin olduğunu hatırlamadığını beyan etmişlerdir.
Davacı asilin 28.2.2009 tarihli istifa dilekçesinin altındaki imzanın kendisine ait olduğu ancak işveren baskısı ile bu dilekçeyi imzaladığı yönündeki beyanı, davalı tanığı ...’ın 2009 yılında davacının uzun süre çalışmadığı bir dönemin olduğunu hatırlamadığı, diğer davalı tanığı ...’ın davacının 2001-2013 yılları arasında sadece bir dönem işyerinde çalışmadığını beyan ettiği hususları birlikte değerlendirildiğinde; Mahkemenin 28.2.2009 tarihli istifa dilekçesinin çalışma devam ederken alındığı kabulünde bir isabetsizlik bulunmamaktadır.
Ne var ki; taraf tanık anlatımları, davacının 01.05.2005 tarihinde işe giriş bildirgesini imzaladığı ve imzaya ve içeriğine yönelik inkarının olmadığı ve tüm dosya kapsamı dikkate alındığında; davacının 02.08.2001-01.05.2005 tarihleri arasında işyerinde çalıştığını yöntemince ispatlayamadığı sonucuna varılmaktadır.
Açıklanan sebeplerle, davacının davalıya ait işyerinde 25.09.2000-02.08.2001, 01.05.2005-31.05.2013 tarihleri arasında çalıştığı, her iki dönem çalışmanın da tazminat gerektirmeyecek şekilde son bulduğu hususunun yöntemince ispatlanamadığı anlaşıldığından; bu kabule göre alacakların hesaplanması yerine yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 13.02.2020 gününde oybirliği ile karar verildi.











H.Y.D.