Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/19349 Esas 2019/16494 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/19349
Karar No: 2019/16494
Karar Tarihi: 17.09.2019

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/19349 Esas 2019/16494 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava, işçi ile davalı şirket arasındaki sözleşmenin haklı bir nedene dayanmadan feshedilmesi sonucu kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ve yıllık izin ücreti alacaklarının hüküm altına alınması talebine ilişkindir. Mahkeme, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kabulüne karar vermiştir. Ancak, davalı vekili kıdem tazminatına esas ücretin belirlenmesinde talep aşımı olup olmadığı uyuşmazlık konusu yapmıştır. Dava dilekçesinde ileri sürülen aylık 100,00 TL yemek ücreti ödemesi mahkemece kabul edilmiştir. Ancak, bilirkişi raporunda davacıya sağlanan yemek yardımının bordroya göre 154,68 TL olduğu kabul edilmiştir. Bu nedenle, yemek ücretinin talep ile bağlı kalınarak 100,00 TL olarak kabul edilmesi gerektiği belirtilerek, mahkemenin kararı hatalı bulunmuştur. Sonuç olarak, temyiz olunan hüküm bu sebeple bozulmuştur.
Kararda geçen kanun maddeleri: İş Kanunu Madde 17, 18, 19, 20, 21, 22, 23, 24, 25, 32, 33, 34, 35, 36, 38, 39, 45.

22. Hukuk Dairesi 2016/19349 E. , 2019/16494 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, davacının ... Büyükşehir Belediyesine ait peyzaj işinde ihale ile iş üstlenen davalıya ait işyerinde değişen şirketlerin işçisi olarak kesintisiz çalıştığını, iş sözleşmesinin davalı işveren tarafından haklı bir neden olmadan feshedildiğini, yıllık izinlerinin tam olarak kullandırılmadığını ileri sürerek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ve yıllık izin ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Kıdem tazminatına esas ücretin belirlenmesinde talep aşımı olup olmadığı uyuşmazlık konusudur.
Davacı dava dilekçesinde, bordrodaki ücreti dışında aylık 100,00 TL yemek ücreti ödendiğini ileri sürmüş, mahkemece talep doğrultusunda yemek ücreti ilave edilerek kıdem tazminatına esas ücret belirlenmiştir. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacıya sağlanan yemek yardımının bordroya göre 154,68 TL olduğu kabul edilmiştir. Davacının dava dilekçesindeki beyanı dikkate alındığında, yemek ücretinin talep ile bağlı kalınarak 100,00 TL olarak kabulü gerekmektedir. Mahkemece talep aşımı suretiyle yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup, temyiz edilen kararın bu sebeple bozulması gerekmiştir.
Sonuç: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 17.09.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.