Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2018/3141 Esas 2019/5542 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesi
MAHKEMESİ : Bursa 4. Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacılar vekili tarafından, davalılar aleyhine 10.11.2015 tarihinde verilen dilekçe ile baz istasyonunun kaldırılması talep edilmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 25.05.2017 tarihli hükmün istinaf yoluyla incelenmesi davalı ... Telekomünikasyon A.Ş. vekili tarafından talep edilmiştir. İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesince istinaf talebinin kabulü ile Bursa 4. Asliye Hukuk Mahkemesinin 25.05.2017 tarihli 2015/975 Esas 2017/575 Karar sayılı Kararının kaldırılmasına ve davanın reddine dair verilen 27.12.2017 tarihli hükmün davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesinin 17.04.2018 tarihli ek kararı ile temyiz talebinin reddine karar verilmiştir. Temyiz talebinin reddine dair ek kararın davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içeriğindeki tüm kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü.

-K A R A R-

Dava, sağlığa zarar verdiği iddiası ile davalı GSM şirketine ait baz istasyonunun kaldırılması istemine ilişkindir.
Davalılar, davanın reddini savunmuştur.
Yerel mahkemece, davanın kabulü ile baz istasyonunun kaldırılmasına karar verilmiş; davalı ... vekilinin istinaf başvurusu üzerine İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesince istinaf talebinin kabulü ile Bursa 4. Asliye Hukuk Mahkemesinin 25.05.2017 tarihli 2015/975 Esas 2017/575 Karar sayılı kararının kaldırılmasına ve davanın reddine, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 353/1. maddesi gereğince kesin olmak üzere karar verilmiştir.
Davacılar vekilinin temyiz talebi üzerine, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesinin 17.04.2018 tarihli ek kararı ile 27.12.2017 tarihli kararın kesin olarak verildiği gerekçesiyle temyiz talebinin reddine karar verilmiş; davacılar vekili tarafından bu kez ek karar temyiz edilmiştir.
1- 6100 sayılı HMK"nin 341. maddesinde istinaf yoluna başvurulabilen kararlar, 361 ve 362. maddelerinde de temyiz edilebilen ve temyiz edilmeyen kararlar belirlenmiştir. Davanın niteliği gereği maktu harca tabi olduğu ve HMK’nın temyiz edilemeyen kararlar başlıklı 362. maddesinde sayılanlardan olmadığı anlaşıldığından, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesinin davacılar vekilinin temyiz talebinin reddine dair 17.04.2018 tarihli ek kararının kaldırılmasına karar verilerek temyiz incelemesine geçilmiştir.
2- Yapılan yargılamaya, toplanan delillere, dosya içeriğine, temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararında yazılı gerekçelere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacılar vekilinin yerinde olmayan temyiz itirazlarının reddi ile usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesinin 17.04.2018 tarihli ek kararının KALDIRILMASINA; (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davacılar vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının ONANMASINA; dosyanın İLK DERECE MAHKEMESİNE, kararın bir örneğinin ilgili BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİNE GÖNDERİLMESİNE, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine, 19.09.2019 tarihinde kesin olarak oybirliği ile karar verildi.