3. Ceza Dairesi Esas No: 2019/13048 Karar No: 2019/14657 Karar Tarihi: 08.07.2019
Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/13048 Esas 2019/14657 Karar Sayılı İlamı
3. Ceza Dairesi 2019/13048 E. , 2019/14657 K.
"İçtihat Metni"
Kasten yaralama suçundan sanık ..."in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 86/2, 86/3-a ve 43. maddeleri gereğince 9 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Marmaris 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 01.03.2018 tarihli ve 2016/422 Esas, 2018/117 Karar sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığının 14.05.2019 tarihli ve 2019/3648 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 23.05.2019 tarihli ve 2019/55525 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi. Mezkur ihbarnamede; 5237 sayılı Kanun"un 43. maddesinde yer alan “(1) Bir suç işleme kararının icrası kapsamında, değişik zamanlarda bir kişiye karşı aynı suçun birden fazla işlenmesi durumunda, bir cezaya hükmedilir. Ancak bu ceza, dörtte birinden dörtte üçüne kadar artırılır. Bir suçun temel şekli ile daha ağır veya daha az cezayı gerektiren nitelikli şekilleri, aynı suç sayılır. (Ek cümle: 29/6/2005 – 5377/6 md.) Mağduru belli bir kişi olmayan suçlarda da bu fıkra hükmü uygulanır. (2) Aynı suçun birden fazla kişiye karşı tek bir fiille işlenmesi durumunda da, birinci fıkra hükmü uygulanır. (3) Kasten öldürme, kasten yaralama, işkence ve yağma suçlarında bu madde hükümleri uygulanmaz.(1) ” şeklindeki düzenlemeye nazaran, somut olayda sanığın 24.07.2016 ve 01.08.2016 tarihlerinde mağdura karşı gerçekleştirdiği kasten yaralama eylemlerinin iki ayrı suç teşkil edeceği gözetilmeksizin, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 43. maddesindeki zincirleme suça ilişkin hükümlerin uygulanması suretiyle sanığın cezalandırılmasına ilişkin yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK"nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı. Gereği görüşülüp düşünüldü: Adalet Bakanlığının kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden; Marmaris 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 01.03.2018 tarihli ve 2016/422 Esas, 2018/117 Karar sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nin 309/4. maddesinin (c) bendi gereğince aleyhe sonuç doğurmamak üzere kanun yararına BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde yerine getirilmesine, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 08.07.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.