Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2015/332 Esas 2015/5360 Karar Sayılı İlamı

7. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/332
Karar No: 2015/5360
Karar Tarihi: 24.03.2015

Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2015/332 Esas 2015/5360 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı tarafın, davacıya ödemesi gereken alacağın tespiti için açmış olduğu davada verilen karar temyiz edildi. Yargıtay duruşmasında davacı ve davalı tarafın avukatları hazır bulundu. Kararın gerekçesi incelendi ve davacının tüm, davalının ise bazı temyiz itirazları reddedildi. Taraflar arasında hafta tatili, genel tatil ve yıllık izin konularında uyuşmazlık vardı. Dosyadaki belgeler ve tanık beyanlarına göre hesaplama yapılması gerektiği belirtildi. Mahkemece yapılan eksik inceleme nedeniyle kararın bozulması ve yeniden hesaplama yapılması gerektiği vurgulandı.
Kanun maddeleri: Türk Borçlar Kanunu madde 108, 4857 sayılı İş Kanunu madde 59 ve 60.

7. Hukuk Dairesi 2015/332 E. , 2015/5360 K.

"İçtihat Metni"

Asliye Hukuk Mahkemesi (İş Mahkemesi Sıfatıyla)
Dava Türü : Alacak

Taraflar arasındaki dava sonucunda verilen hükmün süresi içinde taraflarca temyiz edilip incelemenin Yargıtayca duruşmalı olarak yapılması davalı ... vekili Av. ... tarafından istenilmekle, duruşma için tebliğ edilen 24/03/2015 günü belirlenen saatte temyiz eden davalı ... vekili Av. ... ve davacı ... vekili Av. ... geldiler. Gelenlerin huzuru ile duruşmaya başlandı. Duruşmada hazır bulunan tarafların sözlü açıklamaları dinlendi. Duruşmanın bittiği bildirildi. Dosyadaki belgeler incelendi. Gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2- Davacı işçinin genel tatillerde ve hafta tatilinde çalışıp çalışmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda dosyaya sunulan 2010-2011 yılları arası bir kısım puantaj kayıtları incelendiğinde, aylık olarak düzenlendiği ve sonuçta davacı dahil işçilerden tek imza alındığı, ancak aynı kayıtlarda (ht) (hafta tatili) ve (rt) (resmi tatil) ibareleri de olduğu görülmüştür.
Bu nedenle sunulan bu puantaj kayıtlarına göre çalışılmayan hafta tatili ile genel tatil günleri belirlenip dışlanarak varsa puantaj kayıtlarına göre çalışılan hafta tatili ve genel tatil günleri çalışmaları belirlenip; puantaj kaydı bulunmayan dönem yönünden ise tanık beyanları esas alınarak hesaplama yapılmalıdır.

3- Taraflar arasında yıllık izin alacağı da uyuşmazlık konusudur.
Dosyaya sunulan yıllık izin belgeleri ve yıllık izin defterine göre 148 gün izin kullanıldığı kayıtlı ise de; bilirkişi 41 gün izin kullandığından bahisle bakiye izin alacağı hesaplamış ve bu hesaplama mahkemece hükme esas alınmıştır.
Yeniden hesaplama yapılarak, davacının yıllık izin defteri ile yıllık izin belgeleri incelenip davacının kullandığı toplam izin miktarı belirlenip sonucuna göre karar verilmesi gerekmektedir.
Mahkemece bu yönler üzerinde durulmaksızın eksik inceleme ile hüküm kurulması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, Yargıtay duruşmasında kendisini vekille temsil ettiren davalı taraf yararına takdir olunan 1100,00 TL avukatlık ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, aşağıda yazılı temyiz harcının davacıya yükletilmesine, 24.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.