Tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/9763 Esas 2015/12666 Karar Sayılı İlamı

Tebliğname No : 5 - 2012/275348
MAHKEMESİ : Ankara 7. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 24/09/2012
NUMARASI : 2011/73 Esas, 2012/1579 Karar
SUÇ : Tefecilik

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
01/06/2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK"nın 241. maddesinde tefecilik suçunun; “Kazanç elde etmek amacıyla başkasına ödünç para veren kişi,...” biçiminde tanımlandığı, bu düzenlemeye göre suçun oluşması için sanığın yalnızca bir kişiye ödünç para vermesi yeterli olup, bu işi meslek haline dönüştürüp dönüştürmemesinin öneminin bulunmadığı, bu nedenle suçun temadi ettiğinden ve birden fazla kişiye ödünç para verilmesinin tek suç oluşturduğundan bahsedilemeyeceği, ayrıca, kesintisiz suçlarda kesintinin gerçekleştiği anda suçun işlendiği kabul edilmekle birlikte 5237 sayılı Yasanın 241. maddesinde düzenlenen tefecilik suçunun maddede yazılı tipik hareketin bir kez işlenmesiyle oluşan sırf hareket suçu niteliğinde bulunduğu, bu suçun kazanç karşılığında ödünç paranın borç alana verilmesiyle tamamlandığı, suçun tamamlanması için kazanç temin edilmiş olmasının şart olmadığı, hatta ödünç olarak alınan paranın vadesinde geri ödemesinin yapılmamış olmasının da suçun oluşması üzerinde bir etkisinin bulunmadığı anlaşılmakla;
Sanığın suç tarihlerinde birden fazla mağdura kazanç elde etmek amacıyla faiz karşılığı ödünç para verdiği, teminat olarak mağdurlara ait taşınmazların kendisinin veya beraber çalıştığı şahısların üzerine devredilmesini sağladığı, borcunu ödeyen bazı mağdurlara ait taşınmazları tekrar devrettiği iddiasıyla açılan kamu davasında; daha önce tefecilik suçundan sanık hakkında beraat kararı verilen Ankara 20. Asliye Ceza Mahkemesinin 2009/1390 Esas ve 28. Asliye Ceza Mahkemesinin 2008/1037 Esas sayılı dosyalarının mağdurları ve suç tarihlerinin farklı olduğu da nazara alınarak, Vergi İnceleme Raporunun hazırlanması sırasında alınan beyanlarında sanıktan faiz karşılığı ödünç para aldıklarını beyan eden mağdurlar M.T., A. B., M. L., Y. L., B. Y., Ş. Ş., E. K. ve D. A."ın dinlenmesinden sonra sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekekirken, eksik araştırma ve yetersiz gerekçeyle yazılı şekilde beraat kararı verilmesi,
Kanuna aykırı, katılan Hazine vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 17/06/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.