MAHKEMESİ : Tüketici Mahkemesi


Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.

KARAR

Davacı, dava dışı 3. kişinin dolandırıcılığı ile elinden alınan borçlu göründüğü senedin davalıya ciro edildiğini ancak yapılan dolandırıcılık nedeniyle borçlu olmadığını ileri sürerek, davalının icra takibine koymuş olduğu senetten dolayı borçlu olmadığının tespitine, senet ve takibin iptaline, davalı aleyhine %20 den az olmamak üzere kötüniyet tazminatına karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın kabulüne, ... İcra Müdürlüğü"nün 2007/10313 sayılı takip dosyasına konu olan 17/03/2007 tanzim 19/04/2007 vadeli 2700-TL bedelli senetten dolayı davacının davalıya borçlu bulunmadığının tespitine, davalı yönünden takibe konu senet ve takibin iptaline karar verilmiş; bunun yanında kısa kararda belirtilmediği halde, gerekçeli kararda davacı tarafından ödenen 5.817,30TL nin davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1-Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 2009/19-109 Esas ve 2009/123 Karar sayılı ilamında değinildiği üzere, 10.04.1992 tarih, 1991-7 Esas 1992-4 Karar Sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı, hâkimin tefhim etmiş olduğu kısa kararla gerekçeli kararın uyum içinde olması gerektiğini öngörmektedir. Yargı erkinin görev ve yetkisi, Anayasa ile yasaları amaçlarına uygun olarak yorumlayıp uygulamak, keza İçtihadı Birleştirme Kararlarının bağlayıcılığını gözetmekten ibarettir. Kısa kararla gerekçeli karar arasındaki çelişkiye cevaz verilmemesinin amacı, kamunun mahkemelere olan güveninin sarsılmamasına yöneliktir. Tefhim edilen hüküm başka, gerekçeli karardaki hüküm başka ise bu durumun mahkemelere olan güveni sarsacağı tartışmasızdır.
Öyle ki, İçtihadı Birleştirme Kararında bu konuya çok büyük bir önem verilmiş, çelişkinin varlığı tespit edildiği takdirde, başka hiçbir incelemeye gerek görülmeksizin ve tarafların bu konuyu temyiz sebebi yapıp yapmadıklarına bakılmaksızın kararın salt bu nedenle bozulması gerektiğine işaret edilmiştir. Ayrıca 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 294. ve 297. (Eski HUMK 381, 388. ve 389. mad.) maddelerinde düzenlenmiş olup, hüküm fıkrasında nelerin yer alacağı açıklanmış; 297. maddesinin son fıkrası(eski HUMK 388/son) ile "Hükmün sonuç kısmında, gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, sıra numarası altında; açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gereklidir." hükmü getirilmiştir.
Somut uyuşmazlıkta, gerekçeli kararın hüküm kısmında, davacı tarafından ödenen 5.817,30TL nin davalıdan alınarak davacıya verilmesine, karar verildiği halde kısa kararda bu hususun tefhim edilmemiş oluşu çelişki doğurmuştur. Açıklanan bu durum, HMK"nun 297/son madde ve fıkrası gereğince hükmün bozulmasını gerektirmiştir.
2-Bozma nedenine göre, davalının diğer temyiz itirazlarının incelenmesine gerek görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenle hükmün BOZULMASINA, 2.bent gereğince davalının diğer temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, HUMK’nun 440/III-2 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 08/02/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.