Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2015/4456 Esas 2017/758 Karar Sayılı İlamı

20. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/4456
Karar No: 2017/758
Karar Tarihi: 06.02.2017

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2015/4456 Esas 2017/758 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sürekli konut adresinde uyuşturucu madde bulunduran sanığı mahkûm etmiştir. Sanık, hüküm kararına itiraz ederek eski hale getirme talebinde bulunmuş ve temyiz istemiyle birlikte başvuruda bulunmuştur. Ancak, eski hale getirme talebi yanlış şekilde ilgili mahkemeye sunulduğundan, mahkeme talebi reddetmiştir. Mahkeme, sanığın temyiz isteminin reddedilmesine karar vermiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi
- CMUK'nun 311. ve 317. maddeleri

20. Ceza Dairesi 2015/4456 E. , 2017/758 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Sulh Ceza Mahkemesi
Karar Tarihi- Numarası : 14/05/2013-2012/163 esas ve 2013/460 karar
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Sanığın 14/05/2013 tarihli hükme karşı 06/03/2014 havale tarihli dilekçesiyle eski hale getirme talebinde ve temyiz isteminde bulunduğu anlaşılmakla, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken CMUK"nun 311. maddesi hükmüne göre eski hale getirme talebi ile birlikte temyiz isteminde bulunulmuş olması halinde bu talebi inceleme merciinin Yargıtay"ın ilgili dairesi olması karşısında, mahkemenin eski hale getirme talebinin reddine ilişkin verdiği 11/03/2014 tarihli sayılı ek kararın hukuki değerden yoksun bulunduğu kabul edilip bu karar kaldırılmak suretiyle yapılan incelemede,
Sanığın yokluğunda verilen 14/05/2013 tarihli hükmün, sanığın savunması sırasında bildirdiği adresine usulüne uygun olarak 18.06.2013 tarihinde tebliğ edildiği, sanığın eski hale getirme talebinin yerinde olmadığının ve hükmün bir haftalık yasal temyiz süresinden sonra sanık tarafından 06/03/2014 tarihinde temyiz edildiğinin anlaşılması karşısında, sanığın temyiz isteğinin CMUK’nın 317. maddesi gereğince REDDİNE, 06.02.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.