Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/5855 Esas 2019/478 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/5855
Karar No: 2019/478
Karar Tarihi: 14.01.2019

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/5855 Esas 2019/478 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ceza Dairesi tarafından verilen karara göre, suçlu silahlı terör örgütüne üye olmak suçundan mahkum edilmiştir. Kararın temyiz başvurusu esastan reddedilmiştir. Anayasa Mahkemesinin bir kararı uyarınca infaz aşamasında TCK'nın 53. maddesi gözetilmelidir. Tüm delillerin hukuka uygun olduğu ve suç tipinin kanunda öngörüldüğü belirtilmiştir. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: TCK’nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5. maddesi ve TCK’nın 62/1, 63, 53/1-2-3, 58/9, 63.

16. Ceza Dairesi 2018/5855 E. , 2019/478 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK’nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5. maddesi ve TCK’nın 62/1, 63, 53/1-2-3, 58/9, 63. maddeleri uyarınca hükmedilen mahkumiyet kararına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E, 2015/85 K. sayılı iptal kararının TCK"nın 53. maddesinin uygulanması yönünden infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 14.01.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.