Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2014/5049 Esas 2015/2596 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ticaret Mahkemesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş olmakla duruşma için tayin edilen günde davacı vekili Avukat ... ile davalı vekili Avukat . .. geldi. Temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve hazır bulunan taraflar avukatları dinlendikten sonra vaktin darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması başka güne bırakılmıştı. Bu kere dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği konuşulup düşünüldü:

- K A R A R -

Dava, eser sözleşmesinden kaynaklanan, ödenen iş bedelinin istirdadı ile menfi zararların tazmini istemine ilişkin olup, mahkemece davanın kabulüne dair verilen karar, davalı vekilince temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Taraflar arasında düzenlenen 02.01.2010 tarihli sözleşme ile bilirkişi raporuna göre, davalı yüklenici, kendisine ait olan Optiplus ve Optifer yazılımlarının davacı iş sahibine ait iş yerindeki bilgisayarlara kurulumunu ve optimize edilerek çalıştırılmasını, ayrıca programların kullanımına ilişkin olarak davacı iş sahibi teknik personelinin eğitilmesini üstlenmiştir. Sözleşmede belirlenen sürelerde iş tamamlanamamış, hükme esas alınan 05.12.2013 tarihli heyet raporuna göre de, programların kurulumu tamamlanmasına rağmen, online çalışma aşamasına geçilemediği, online çalışma sistemine geçilemediği sürece bu programdan herhangi bir şekilde faydalanma imkanı olmadığı, programın davacı iş sahibi tarafından kullanılamadığı tespit edilmiştir. Bu durumda davacı tarafından ödenen iş bedelinin iadesine ilişkin hüküm yerinde olmakla birlikte, davacının menfi zararları kapsamında talep ettiği, bu programların çalıştırılması için satın alındığı iddia olunan teknik alt yapı malzemeleri ve programların, davalının programları kaldırıldığında da kullanılıp kullanılamayacağı ve iş sahibi yönünden ekonomik değeri olup olmadığı hususunda herhangi bir inceleme yapılmadan, bunların bedeline de hükmedilmesi doğru olmamıştır.
Mahkemece yapılması gereken iş, hükme esas alınan raporu düzenleyen bilirkişi heyetinden alınacak ek raporla, yukarıda açıklandığı üzere davacı iş sahibi tarafından alındığı ve halen onun yedinde olduğu anlaşılan teknik alt yapı malzemeleri ve programların, davalı yüklenicinin programı kaldırıldıktan sonra da iş sahibi tarafından kullanılabilip kullanılamayacağı, iş sahibi yönünden ekonomik değeri olup olmadığı tespit ettirilip sonucuna göre karar vermekten ibarettir.
Açıklanan nedenlerle kararın bozulması uygun bulunmuştur.
SONUÇ: Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle davalının diğer temyiz itirazlarının reddine, 2. bent uyarınca kabulüyle hükmün davalı yararına BOZULMASINA, 1.100,00 TL duruşma vekâlet ücretinin davacıdan alınarak Yargıtay"daki duruşmada vekille temsil olunan davalıya verilmesine, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine, karara karşı tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteminde bulunulabileceğine 14.05.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.