Eşe karşı kasten yaralama suçundan sanık ..."in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/2, 86/3-a, 62 ve 52/2. maddeleri uyarınca 3.000,00 Türk Lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair Ünye 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 01.07.2015 tarihli ve 2014/1010 Esas, 2015/554 Karar sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığının 21.05.2019 tarihli ve 2019/5726 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 29.05.2019 tarihli ve 2019/58813 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, sanığın eşi olan mağdura karşı yaralama eyleminde bulunduğundan bahisle cezalandırılmasına karar verilmiş ise de, tarafların boşanmasına ilişkin Ünye 2. Asliye Hukuk Mahkemesinin (Aile Mahkemesi Sıfatıyla) 12.10.2014 tarihli ve 2014/28 esas, 2014/383 sayılı kararının 24/09/2014 tarihinde davacı mağdura, 15.10.2014 tarihinde ise davalı sanığa tebliğ edildiği ve 15 günlük temyiz süresinde kararın temyiz edilmemesi nedeniyle 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 92/1. maddesinde yer alan "Süreler gün olarak belirlenmiş ise tebliğ veya tefhim edildiği gün hesaba katılmaz ve süre son günün tatil saatinde biter." şeklindeki düzenleme gereğince 30.10.2014 tarihinde mesai bitiminde kesinleştiği anlaşılmakla; sanığın mağdura karşı anılan boşanma kararının kesinleşmesinden sonra 31.10.2014 tarihinde basit yaralama suçunu işlediği, dolayısıyla tarafların suç tarihinde evli olmamaları sebebiyle atılı eylemin 5237 sayılı Kanun"un 86/2. maddesi kapsamında kaldığı, dolayısıyla soruşturması ve kovuşturması şikayete tabi suçlardan olduğu, mağdurun da 01.07.2015 tarihli 2. oturumda şikayetçi olmadığını beyan etmesi nedeniyle kamu davasının aynı Kanun"un 73/4 ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 223/8. maddeleri uyarınca düşürülmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde sanığın mahkumiyetine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK"nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık ile mağdurun boşanmalarına dair kararın 31.10.2014 tarihinde kesinleşmesi dikkate alınarak tarafların 31.10.2014 tarihinden itibaren (bu tarih dahil) eş sayılmamaları nedeniyle Adalet Bakanlığının kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden; Ünye 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 01.07.2015 tarihli ve 2014/1010 Esas, 2015/554 Karar sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nin 309/4. maddesi gereğince kanun yararına BOZULMASINA, sanık hakkında açılan kamu davasının 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 73/4. maddesi delaletiyle 5271 sayılı CMK"nin 223/8. maddesi gereğince mağdurun şikayeti söz konusu olmadığından DÜŞÜRÜLMESİNE, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 08.07.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.