Danıştay İdare Dava Daireleri Kurulu 2021/3799 Esas 2022/740 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
İDARİ DAVA DAİRELERİ KURULU
Esas No : 2021/3799
Karar No : 2022/740

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : ... Sendikası
VEKİLİ : Av. ...
KARŞI TARAF (DAVALI) : ....Bakanlığı
VEKİLİ : Hukuk Müşaviri ...

İSTEMİN KONUSU : Danıştay Onikinci Dairesinin 18/03/2021 tarih ve E:2018/4554, K:2021/1461 sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: ... Bakanlığının ... tarih ve .... sayılı makam onayıyla, Öğretmen Yetiştirme ve Geliştirme Genel Müdürlüğünce ilan edilen "Öğretmenlerin 2018 Haziran Dönemi Mesleki Çalışma Programı"nın birinci haftasının (09-13 Haziran 2018) hafta sonu tatiline denk gelen 09-10 Haziran 2018 tarihlerine ilişkin kısmının iptaline karar verilmesi istenilmiştir.
Daire kararının özeti: Danıştay Onikinci Dairesinin 18/03/2021 tarih ve E:2018/4554, K:2021/1461 sayılı kararıyla;
657 sayılı Devlet Memurları Kanunu'nun 89 ve 99.; Millî Eğitim Bakanlığı Yönetici ve Öğretmenlerinin Ders ve Ek Ders Saatlerine İlişkin Karar'ın 6/3.; Millî Eğitim Bakanlığı Okul Öncesi Eğitim ve İlköğretim Kurumları Yönetmeliği'nin 38.; Millî Eğitim Bakanlığı Ortaöğretim Kurumları Yönetmeliği'nin 15 ve 87.; Millî Eğitim Bakanlığı Ortaöğretim Genel Müdürlüğü tarafından yayımlanan “2017-2018 Eğitim ve Öğretim Yılı Çalışma Takvimi” konulu ve 2017/17 sayılı Genelge'nin 2. madde hükümlerine yer verildikten sonra;
Valilik onayı ile yürürlüğe konulması öngörülen çalışma takviminin öğretmenlerin mesleki çalışmalarına yönelik değil, eğitim-öğretim faliyetlerine yönelik olduğundan davacının yetki gasbı olduğu iddiasının yerinde görülmediği,
Dava konusu 2018 Haziran Dönemi Mesleki Çalışma Takvimi'nin, Ramazan Bayramı, Cumhurbaşkanlığı Seçimi ve 27. Dönem Milletvekilliği Genel Seçimi nedeniyle, mesleki çalışma programının ilk haftasının 11-15 Haziran 2018 olması gerekirken, mesleki çalışmaların 9-10 Haziran 2018 (hafta sonu) 2 gün öne çekilerek 9-13 Haziran 2018 olarak düzenlendiği, bu düzenlemenin Cumartesi ve Pazar günlerini içine aldığı, öğretmenlerin lehine yeniden düzenleme yapıldığı, bu düzenleme ile 13 Haziran'dan sonra öğretmenlerin seminer dönemlerini istedikleri okullarda geçirmelerinin önü açılarak, Ramazan bayramını istedikleri şehirde geçirebilmeleri ve trafik yoğunluğu gibi faktörlerden etkilenmemeleri amacıyla tatile 2 gün daha erken gitmelerinin sağlandığı, öte yandan, 9-10 Haziran 2018 (Cumartesi-Pazar) günleri göreve gelecek öğretmenlerin mağdur edilmemesi ve 657 sayılı Kanun’un 178. maddesinin (b) bendine atıfla mesai saatlerinin dışında çalışmanın özüne uygun olarak 14-25-26-27-28-29 Haziran 2018 tarihlerinde 6 (altı) gün idari izinli sayıldıkları ve Millî Eğitim Bakanlığı Yönetici ve Öğretmenlerinin Ders ve Ek Ders Saatlerine İlişkin Bakanlar Kurulu Kararı’nın 6. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 15 saat ek ders ücreti ödendiği, mesleki çalışma döneminde öğretmenlerin ek ders ücret kaybı yaşamadıkları hususları göz önüne alındığında dava konusu düzenlemenin hukukun genel ilkelerine, üst hukuk normlarına, kamu yararı ve hizmet gereklerine aykırı olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı tarafından, 657 Kanun’un 99. maddesinde Cumartesi ve Pazar günlerinin tatil günü olduğunun açıkça düzenlendiği, devamında özel kanunlara ve bu kanuna dayanılarak çıkarılacak tüzük ve yönetmeliklerle kurumların ve hizmetlerin özellikleri dikkate alınarak farklı çalışma süreleri belirlenebileceği ifade edilmişse de bu istisna hükmünün dava konusu programa uygulanmasına olanak bulunmadığı, bahsi geçen hâlin, aciliyet ve önemlerine binaen özellik arzeden hizmetlerin görülmesine ilişkin olduğu, dava konusu durumda öğretmenleri hafta sonu çalışması yaptırılmasına gerekçe olabilecek özellikli bir durum bulunmadığı; Bakanlığa bir duyuru ile memurun tatil gününü zedeleyecek şekilde program belirlemesine olanak sağlayan bir düzenlemenin de bulunmadığı, çalışma takvimi belirleme yetkisinin valiliklerde olduğu, var olmayan yetkiye dayalı uygulamanın yeki gasbı olduğu ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Davalı idare tarafından, davacının ileri sürdüğü sebeplerin 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde sayılan sebeplerden hiçbirine uymadığı belirtilerek temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmaktadır.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ ...'ÜN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile Daire kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulunca, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
Danıştay dava dairelerinin nihai kararlarının temyizen incelenerek bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan;
"a) Görev ve yetki dışında bir işe bakılmış olması,
b) Hukuka aykırı karar verilmesi,
c) Usul hükümlerinin uygulanmasında kararı etkileyebilecek nitelikte hata veya eksikliklerin bulunması" sebeplerinden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Davacının temyiz isteminin reddine,
2. Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle reddine ilişkin Danıştay Onikinci Dairesinin temyize konu 18/03/2021 tarih ve E:2018/4554, K:2021/1461 sayılı kararının ONANMASINA,
3. Kesin olarak, 07/03/2022 tarihinde oybirliği ile karar verildi.