Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/5907 Esas 2019/474 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/5907
Karar No: 2019/474
Karar Tarihi: 24.01.2019

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/5907 Esas 2019/474 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ceza Dairesi tarafından verilen ve Bölge Adliye Mahkemesi tarafından onanan kararda, suçlu olarak silahlı terör örgütüne üye olma suçu işleyen bir kişinin TCK'nın 314/2, 62, 53, 58/9, 63 maddeleri ile 3713 sayılı Kanunun 5/1. maddeleri uyarınca mahkum edildiği belirtilmektedir. Temyiz başvurusunun esastan reddedildiği, yargılama sürecindeki usuli işlemlerin Kanuna uygun yapıldığı, tüm delillerin hukuka uygun elde edildiği ve savunmaların eksiksiz olarak sergilendiği ifade edilmektedir. Kararda bahsi geçen kanun maddelerinin detaylı açıklamaları bulunmamaktadır.

16. Ceza Dairesi 2018/5907 E. , 2019/474 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK"nın 314/2, 62, 53, 58/9, 63 maddeleri ile 3713 sayılı Kanunun 5/1. maddeleri uyarınca mahkumiyet
kararına yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenlerin sıfatı, başvuruların süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz taleplerinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin Kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımın kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 24.01.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.