İş Mahkemesi
Dava Türü : Alacak

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, dosya incelendi, gereği görüşüldü:
6100 Sayılı HMK"nun geçici 3.madde 1.fıkrasına göre; “Bölge Adliye Mahkemelerinin 26/9/2004 tarihli ve 5235 sayılı Adli Yargı İlk Derece Mahkemeleri ile Bölge Adliye Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yetkileri Hakkında Kanunun geçici 2"nci maddesi uyarınca Resmi Gazete"de ilan edilecek göreve başlama tarihine kadar, 1086 sayılı Kanunun temyize ilişkin yürürlükteki hükümlerinin uygulanmasına devam olunur.” 2.Fıkrasına göre; Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce aleyhine temyiz yoluna başvurulmuş olan kararlar hakkında, kesinleşinceye kadar 1086 sayılı Kanunun 26/09/2004 tarihli ve 5236 sayılı Kanunla değişiklikten önceki 427 ilâ 454 üncü madde hükümlerinin uygulanmasına devam olunur.
5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu"nun 5.maddesine göre iş mahkemesinden verilen kararlar tefhim ve tebliğ tarihinden itibaren 8 gün içinde temyiz olunabilir. Bu süre içinde temyiz dilekçesinin hakime havale edildikten sonra temyiz defterine kaydının yaptırılması ve harcının yatırılması gerekir. Temyiz süresi içinde temyiz dilekçesi ve temyiz defterine kaydedilmiş, ancak harç yatırılmamış ise, harç vetemyiz giderlerinin yatırılması için ilgili tarafa HUMK"nun 434/3.maddesi gereği 7 günlük kesin süre verilmesi gerekir. 8 günlük süre içinde temyiz edilmeyen (HUMK"nun 432/4), temyiz defterine kaydı yapılmayan (HUMK"nun 434/3) kararlar kesinleşmiş olur.
HMK"nun 103/1-4 maddesi gereğince hizmet akdi veya iş sözleşmesi sebebiyle işçilerin açtıkları davalar adli tatilde görülecek işlerden olduğundan adli ara vermede geçen günler süreye dahildir.
Somut olayda, karar tüm unsurları ile gerekçe dahil tefhim edilmediğinden kısa kararın yüze karşı tefhim edilmesine rağmen mahkemece temyiz süresinin tebliğ ile başlayacağına karar verilmiştir. Mahkemenin kararı gerekçesi ile birlikte tefhim etmemesi nedeni ile temyiz süresinin tebliğ ile başlayacağına ilişkin uygulaması yerindedir. Ancak gerekçeli karar davacı vekiline 14.08.2014 günü 7201 sayılı Yasanın 21.maddesine göre tebliğ edilmiştir. Adresin davacı vekilinin sunduğu belge ve beyanlarından tebliğ tarihinde kapalı olduğu anlaşılmakla bizzat tebliğ imkanı bulunmadığından 21.maddeye göre postacı tarafından tebliğ yapılmasının yasaya uygun olduğu, tebligatın muhtarın imzası ile sabit olduğu üzere muhtara bırakıldığı, örnek 2 haber kağıdının olmadığı ileri sürülmüş ise de, davacı vekilinin belirttiği üzere kapıdan bir şekilde sökülmüş-düşmüş olabileceği, bu tebligatın usulsüz olduğunu anlamına gelmediği, kendisine haber verildiği belirtilen apartman görevlisinin postacının kendisine bu şekilde bir tebligattan bahsetmediğine ilişkin beyanının soyut kaldığı, bu hali ile tebliğin geçersiz yani usulsüz olduğuna dair yeterli bilgi, belge olmadığından 14.08.2014 günü yapılan tebliğden itibaren işlemeye başlayan 8 günlük sürenin son günü olan 26.08.2014 günü olup davacının bu tarihten sonra 05.09.2014 tarihinde kararı temyiz ettiği temyiz defterine kayıt ve harç makbuzlarından anlaşıldığından, davacı vekilinin temyiz dilekçesinin HUMK"nun 432/4.maddesi gereğince süre aşımı nedeniyle REDDİNE, nisbi temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 24.03.2015 gününde oybirliği ile karar verildi.