Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2015/11618 Esas 2017/1503 Karar Sayılı İlamı

13. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/11618
Karar No: 2017/1503
Karar Tarihi: 08.02.2017

Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2015/11618 Esas 2017/1503 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı kurum, hasta yakınının verdiği taahhütnameye dayanarak onay alınmadan hastaya tedavi uygulayarak davacının hakedişlerinden 1.092,96 TL kesinti yapmıştır. Davacı kesintinin davalıdan faizi ile birlikte tahsiline karar verilmesini talep etmiş ancak mahkeme davanın reddine karar vermiştir. Davacı bu kararı temyiz etmiştir ancak talep miktarı 1.092,96 TL olduğundan HUMK'nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427. maddesinin 2. fıkrası gereğince davacının temyiz hakkı bulunmamaktadır ve temyiz dilekçesi reddedilmiştir. 14.7.2004 tarihli ve 5219 sayılı yasa ile HUMK'nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL olarak belirlenmiştir ve 01.01.2014 tarihinden itibaren 1.890,00 TL'ye çıkarılmıştır.

13. Hukuk Dairesi 2015/11618 E. , 2017/1503 K.

"İçtihat Metni"

... vekili avukat ... ile SGK vekili avukat ... aralarındaki dava hakkında ... Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 15.4.2014 gün ve 2013/14-2014/273 sayılı hükmün davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.
KARAR
Davacı, davalı kurum tarafından dava dışı hastaya ilişkin medula sisteminden onay alınmadan hasta yakınının verdiği taahhütnameye dayanarak tedavi uygulanması nedeniyle hakedişlerinden 1.092,96 TL kesinti yapıldığını beyanla yapılan bu kesintinin davalıdan faizi ile birlikte tahsiline karar verilmesini istemiş, mahkemece, davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 01.01.2014 tarihinden itibaren 1.890,00 TL"ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Dava konusu kesinti ve talep miktarı 1.092,96 TL olup mahkemece, bu miktar üzerinden davanın reddine karar verilmiştir. Davacı tarafından temyiz edilen bölüm 1.092,96 TL olup karar tarihi itibariyle 1.890,00 TL"yi geçmediğinden HUMK" nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davacının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle temyiz edilen bölüm miktar itibariyle kesin olduğundan temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, HUMK’nun 440/III-2 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 08/02/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.