Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/689 Esas 2020/1843 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma
Hüküm : TCK"nın 179/3-2, 62, 50/1-a, 52/1-4. maddeleri ile CMK"nın 231/11. maddesi gereğince mahkumiyet hükmünün açıklanması

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi gereği düşünüldü;
Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanık hakkında yapılan yargılama sonucunda, sanığın TCK"nın 89/4, 22/3, 62, 53/6. maddeleri gereğince 10 ay hapis, TCK"nın 179/3-2, 62. maddeleri gereğince 2 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/5. maddesi gereğince sanık hakkındaki hükümlerin açıklanmasının geri bırakılmasına, aynı maddenin 8. fıkrası uyarınca 5 yıllık denetim süresine tabi tutulmasına dair ...3. Asliye Ceza Mahkemesinin 11.10.2011 tarihli ve 2010/495 Esas-2011/420 karar sayılı kararının 05.12.2011 tarihinde kesinleşmesine müteakip, sanığın denetim süresi içinde 07.12.2012 tarihinde TCK"nın 142/1-b maddesinde tanımlanan hırsızlık suçu ile TCK"nın 116/1. maddesinde tanımlanan konut dokunulmazlığını ihlal suçunu işlediği... Asliye Ceza Mahkemesinin bu suçlardan sanığın mahkumiyetine karar verdiği, hükmün 10.06.2014 tarihinde kesinleştiği ve ihbar üzerine dosya yeniden ele alınarak önceki hükmün 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/11. maddesi gereğince açıklanmasına dair ...3. Asliye Ceza Mahkemesinin 18.12.2014 tarihli ve 2014/284 Esas, 2014/418 Karar sayılı kararının sanık tarafından temyizi üzerine yapılan temyiz incelemesi sonucu, Dairemizin 25.05.2017 tarihli ve 2016/196-2017/4348 sayılı ilamı ile bozulması akabinde, trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan ...3. Asliye Ceza Mahkemesinin 11.10.2011 tarihli hükmünün 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/11. maddesi gereğince açıklanmasına dair ...3. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 17.04.2018 tarihli ve 2017/375-2018/333 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesine yönelik uygulama bozma nedeni yapılmamıştır.
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya toplanıp karar yerinde gösterilen delillere mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, suçu işlediğinin sabit olmadığına ve lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA; 20.02.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.