Esas No: 2020/24581
Karar No: 2022/23129
Karar Tarihi: 22.11.2022
Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/24581 Esas 2022/23129 Karar Sayılı İlamı
Özet:
4. Ceza Dairesi'nin 2020/24581 E. ve 2022/23129 K. sayılı kararına göre, bir kişi tehdit ve hakaret suçları işlediği iddiasıyla yargılanmıştır. Ancak sanığın akıl hastalığı nedeniyle kusur yeteneği bulunmadığı saptandığı için suçun kanıtlanması halinde akıl hastalarına özgü güvenlik tedbirlerine hükmedilmesi, kanıt bulunmaması halinde ise beraat kararı verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bunun yanı sıra, suç tarihinde uzlaştırma kapsamında olmayan tehdit suçu ile uzlaştırma kapsamında olan hakaret suçlarının birlikte işlenebileceğine dair bir kanuni düzenleme yapılmıştır. Ayrıca, cezaya veya güvenlik tedbirine mahkum edilen kişilerin tüm yargılama giderlerinin sanığa yüklenmesi gerektiği de belirtilmiştir. Kanunların 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve 1412 sayılı CMUK olduğu ifade edilmiştir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, hakaret
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak,
1- Akıl hastalığı nedeniyle kusur yeteneği bulunmadığı saptanan sanığa yükletilen suçlara ilişkin tüm kanıtlar gösterilip tartışıldıktan sonra, suçun kanıtlanması halinde, TCK'nin 32/1 ve 57. maddeleri uyarınca akıl hastalarına özgü güvenlik tedbirlerine hükmolunması, kanıt bulunmaması halinde ise beraat kararı verilmesi gerektiğinden, soruşturma aşamasında bilgisine başvurulan tanık ... dinlenilmeden, sanığın ne şekilde söz konusu suçları işlediği tartışılıp açıklanmadan, eksik inceleme yetersiz gerekçeyle sanık hakkında yazılı şekilde hükümler kurulması,
2- Bozmaya uyularak yapılan incelemede sanığın üzerine atılı suçların sabit olduğunun kabul edilmesi halinde ise;
a- Suç tarihinde uzlaştırma kapsamında olmayan TCK'nın 106/1. maddesinin 1. cümlesinde düzenlenen tehdit suçu ile uzlaştırma kapsamında olan TCK’nın 125/1.maddesinde düzenlenen hakaret suçlarının birlikte işlenmesi nedeniyle uzlaştırma hükümlerinin uygulanamayacağı, hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik CMK’nın 253/1. madde hükmü uyarınca TCK’nın 106. maddenin 1. fıkrasının 1. cümlesinde düzenlenen tehdit suçunun uzlaştırma kapsamına alınmış olması karşısında, TCK’nın 106/1-1. maddesinde düzenlenen tehdit ve TCK’nın 125/1. maddesinde düzenlenen hakaret suçları açısından, 6763 sayılı Kanunun 35. maddesiyle değişik CMK'nın 254. maddesi uyarınca, aynı Kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usule göre uzlaştırma işlemleri yerine getirilip, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
b) 5271 sayılı CMK’nın 325. maddesinin; “cezaya veya güvenlik tedbirine mahkûm edilmesi hâlinde, bütün yargılama giderleri sanığa yüklenir” hükmü uyarınca yargılama giderlerinin sanıktan tahsiline karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı ve sanık ... müdafisinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnameye aykırı olarak, HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yeniden hüküm kurulurken aleyhe temyiz bulunmaması nedeniyle (2) numaralı bozma nedeni açısından, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince yürürlükte olan 1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddesi uyarınca cezayı aleyhe değiştirme yasağının gözetilmesine, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 22/11/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
