Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/3938 Esas 2019/5712 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/3938
Karar No: 2019/5712
Karar Tarihi: 25.03.2019

Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/3938 Esas 2019/5712 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir çocuk hakkında hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyet hükmü verdi. Ancak, mahkumiyet hükmüne yönelik adli para cezası 3.000 TL'yi geçmediği için temyiz edilemeyeceği belirtildi ve bu istek reddedildi. Hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan mahkumiyet hükümleri ise, mahkeme tarafından reddedilerek onaylandı. Kanunlar olarak, 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Yasa'nın 26. maddesi, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun ve 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi belirtilmiştir.

2. Ceza Dairesi 2019/3938 E. , 2019/5712 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SUÇA SÜRÜKLENEN ÇOCUK : ...
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-Suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Yasa"nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından suça sürüklenen çocuk ve müdafiinin temyiz istemlerinin 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2-Suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 25/03/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.