....

Taraflar arasında görülen davada .... 7. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 27/10/2015 tarih ve 2013/368-2015/779 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, bazı noksanlıkların ikmali için dosya mahalline gönderilmişti. Bu noksanlıkların giderilerek dosyanın gönderildiği anlaşılmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirketin yurtdışındaki bir şirketle mobilya satımı için anlaştığını, nakliyeyi davalı taşıyıcının üstlendiğini, taşıma ücretinin dava dışı alıcı tarafından ödeneceğini, mobilyaların davalı tarafından teslim alındığını ancak alıcı ile aralarında çıkan uyuşmazlık sonucu mobilyalarının nakliyesinin gerçekleşmediğini ve davalıya ait bir depoda tutulduğunu, yapılan görüşmeler sonucu depo ücretinin ödenmesi karşılığında ürünlerin iade edileceğinin davalı tarafından bildirildiğini, bunun üzerine müvekkilinin antrepo bedeli olarak 4.140,00 TL ödediğini, malların teslim alınması üzerine depoya gidildiğinde malların hasara uğradığının görüldüğünü ve bu nedenle teslim alınmadığını, hasarın mahkeme vasıtası ile tespit edilerek 4.460,00 TL olduğunun belirlendiğini, ihracatın gerçekleşememesi üzerine vergi iadesi de alınamadığını ileri sürerek fazlaya ilişkin hakları saklı tutulmak kaydıyla 9.680,00 TL’nin davalıdan reeskont faizi ile birlikte alınmasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı şirket vekili, taraflar arasında yapılan bir taşıma sözleşmesi ve ticari ilişki bulunmadığını, müvekkili şirket ile sözleşme yapan şirketin dava dışı alıcı şirket olduğunu, yüklemeden itibaren tüm zarar ve ziyanın alıcıya geçtiğini, davacının dava açmakta hukuki yararı olmadığını, taşıma ücreti kendisine ödenmeyen müvekkilinin bu ürünlerin depolanması ücretinden sorumlu tutulamayacağını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, taşıma konusu malların taşıma ücretinin dava dışı alıcı tarafından ödenmemesi üzerine davalının malları taşımadan bir gümrük antreposuna boşalttığı, davalının bu durum karşısında gönderici davacıdan talimat alması gerekirken böyle bir talimat almadan malı depoya boşalttığı, bu konuda davacının talimatı olduğunu iddia ve ispat edemediği, ortaya çıkan hasarlardan davalının taşıyıcı olarak sorumluluğunun devam ettiği, KDV iadesi ve ardiye giderleri yönünden davalının kusuru bulunmadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile 4.460,00 TL hasar bedeli ve 825,85 TL delil tespiti bedeli olmak üzere 5.285,85 TL"nin dava tarihinden işleyecek reeskont faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir.
.../...





Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava, taşıma sözleşmesinden kaynaklanan hasar bedelinin tazmini istemine ilişkindir. Taşıyıcı teslim yerine ulaşmakla birlikte alıcının bulunmaması, alıcının eşyayı teslim almaktan kaçınması veya kabulde gecikmesi, eşyayı teslim almak istemekle birlikte taşıma ücretini ödemek istememesi gibi bir teslim engeli ile karşılaşması halinde ... m. 15/1 gereğince ya teslim engellerini gönderene bildirip ondan talimat almak ve talimata uygun davranmak, ya da .... m. 16/2 uyarınca doğrudan doğruya yükü boşaltmak, yük için tevdi mahalli tayin etmek ve ... m. 16/3 uyarınca yükü satma hakkını haizdir. Taşıyıcı bu tercihlerden dilediğini kullanabilir. Taşıyıcının kullanabileceği tercihlerinden talimat alma veya malı boşaltma birbirlerinin ön şartı niteliğinde olmadığından taşıyıcı sınırlama olmadan dilediği imkanlardan faydalanabilir. Kısaca taşıyıcı boşaltma yetkisini talimat beklemeksizin kullanabilir. Taşıyıcı bu tercihlere uygun hareket ederse .... m.17 vd. hükümlerine tabi sorumluluğu son bulur. Somut olaya gelindiğinde yukarıda bahsedilen hususlar değerlendirilerek taşıyıcının depoda meydana gelen hasardan sorumlu olup olmadığının belirlenmesi gerekirken eksik inceleme ve değerlendirme ile yazılı şekilde karar verilmesi doğru olmamış, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davalı yararına BOZULMASINA, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 28/02/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.













....